Τραγούδια και εποχές

Σκόρπια του συρμού και της συγκίνησης Η λίστα Αφήγημα και στο μουσικό το φόντο, το “Βαποράκι του Μπουρνόβα” που μας παίρνει και στο γαλάζιο μας ταξιδεύει, χρόνια τώρα Έσφυζε από ζωή η αγορά. Είχε τους κράχτες και τα παλικαράκια τα φορτωμένα και τους μανάβηδες καθισμένους Βούδες μες στη μύγα. Έπρεπε να σπρώξεις, να κλωτσήσεις, να […]

Σκόρπια της εβδομάδας Τη φίλη μου την λένε Κική Κική Δημουλά 6 Ιουνίου 1931 – 22 Φεβρουαρίου 2020) Τί λυπᾶσαι, χρυσόψαρα εἶναι οὔτε ποὺ γνώρισαν θάλασσα ποτέ τους. Καὶ μεῖς πόσο τάχα γνωρίσαμε; Κι ὅμως τὸ νοσταλγοῦμε αὐτὸ τὸ διόλου. [Συμπληγάδες Συγκρίσεις] Και τα χρόνια περνούν και εμείς ανταλλάζουμε διαρκώς το πρόσωπό μας με κάποιο […]

Μαθήματα νεοελληνικής οικονομίας […στο μουσικό φόντο, “Πυξ Λαξ”. “Ηλεκτρισμένα ξενυχτάδικα”, “στα κολασμένα παζάρια, οι πλούσιοι επαρχιώτες, μηχανόβιοι”. Παντού, Μάσκες ακάλυπτες…] Τις νύχτες ονειρεύομαι. Όχι δεσποσύνες που εκλιπαρούν για την αγάπη μου, μήτε σπιτάκια με ολάνθιστες αυλές και αναρριχώμενες βουκαμβίλιες. Δεν ονειρεύομαι μια αγάπη που θα είναι αρκετή όταν θα επιστρέφω κατάκοπος από μια δουλειά που […]

Holly Old Friend […διήγημα με μουσικό φόντο ένα από τα τραγούδια που ξεχωρίζουν στο μοναδικό φιλμ του Κουέντιν Ταραντίνο, Pulp Fiction. Son Of A Preacher και έπειτα ξεκινάει η ιστορία…] Έβαλε στο κασετόφωνο να παίζει τ’αγαπημένο του κομμάτι. Του άρεσε να το ακούει όταν είχε εμπρός του κάποιο μεγάλο σκοπό. Τον ξεσήκωνε με έναν τρόπο […]

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ Ένα παιδί κοιμάται στο μουσείο Εδώ και τέσσερις χιλιάδες χρόνια. Τα κόκαλά του φρίξαν απ’ το κρύο Γεμίσαν τρύπες απ’ το πείσμα του αμετάκλητου. Ένα παιδί σηκώνεται τη νύχτα απ’ το κρεβάτι του Ανοίγει τις κουρτίνες στο φεγγάρι Τ’ άγριο φως το τρόμαξε υπνοβατεί στη στέγη Λίγο ακόμα θ’ ανεβεί στα […]

Στου Μάρκου Μάρκος Βαμβακάρης 10 Μαΐου 1905 –  8 Φεβρουαρίου 1972 […αυτά δεν είναι τραγούδια, είναι λέξεις χαραγμένες με το μαχαίρι στο ξύλο απάνω του ψυχισμού μας…] Τ’απόγευμα ανηφορίσαμε για την παλιά πόλη. Περάσαμε τις αυλές τις ανθισμένες και τα ρημάδια, κάτι ερείπια με όλο το βάρος του καιρού απάνω τους. Μας είχε κοπεί η […]

Αφήγημα με υψωμένη την κουρελιασμένη του σημασία […Μπαχ, κονσέρτο για βιολί σε Λα μινόρε…] Ανακοίνωσαν την άφιξη του κατηγορούμενου. Θα τον συνόδευε ένας ολόκληρος θίασος με δεσμώτες και εισαγγελείς και ανθρώπους των κρατικών υπηρεσιών που συνέρρεαν εκεί ως μάρτυρες της εκτελεστικής διαδικασίας. Στο μέσον της πλατείας, ακριβώς κάτω από το άγαλμα της Παρθένου που κρατάει […]

Μάτια είναι οι πληγές, μάτια και οι ζωγραφιές Чорнобильська катастрофа‎‎ Τσέρνομπιλ, 26/4/1986 […Προκοπίεφ, “Ο χορός των Ιπποτών”…] Και εδώ μπορείτε να δείτε τα απομεινάρια του αντιδραστήρα νούμερο 4, ο οποίος ευθύνεται για τη φοβερή καταστροφή. Στο εσωτερικό του πάλεψαν άνθρωποι με ονόματα και ζωές απολύτως καθημερινές. Ο Αλεξέι, ο Βόντιμιρ, ο Αντρέι και άλλοι εκατοντάδες […]

Αθήνα, 3η χιλιετία Σε τρία καρέ […Οι Τρύπες αναστατώνουν τριάντα χρόνια τώρα τα ερτζιανά, αφήνοντας μια τρελή, ροκ μπαλάντα να πλανάται στον αέρα…] και… …Α καρέ, “δεν υπάρχει πιο χαμηλά από εδώ” Και την ώρα που τελούνται τα άχραντα των μυστηρίων, στην οδό 3ης Σεπτεμβρίου η καρδιά της Αθήνας χτυπά σε επικίνδυνους ρυθμούς. Λίγα πράγματα […]

Μικρό δωμάτιο με ζωγραφιές και μια ιστορία Ντα Βίντσι Άγιος Ιωάννης […έβγαινε λέει από τη σκιά, κερδίζοντας αργά τη συμμετρία του σώματός του. Φορούσε προβιά και ήταν νέος κόντρα σε κάθε προηγούμενη αναπαράσταση. Στο πρόσωπό του είχε όλη την δυνατή αφοσίωση ενός προφήτη. Πλατύτερο το χαμόγελο του, υπήρξε για πάντα η μεγάλη κατάφαση της ζωής […]