Υγρασία. Σύνηθες φαινόμενο για την εποχή. Απαραίτητη για την ανάπτυξη. Ο μήνας της συνειδησιακής σποράς. Τα σοκάκια του Σιγείου αναδύουν ένα άρωμα νωπότητας, αφήνοντας στα ρουθούνια την αγκύλωση ενός θειαφισμένου οράματος. Οι πολίτες πορεύονται ησύχως στη μακρόσυρτη λεωφόρο. Το πιγούνι τους είναι ακουμπισμένο στο στήθος, να πνίγει τις ανάσες. Τα νύχια χωμένα στις χούφτες ξορκίζουν […]
Πεζογραφήματα
Αλέξανδρος Αδαμόπουλος | Η Monique
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Η Monique Ένας μονόλογος Αθήνα 2024 ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ Η Monique ένας μονόλογος ©Αλέξανδρος Αδαμόπουλος 2024 Απαγορεύεται κάθε χρήση τού παρόντος έργου χωρίς την έγγραφη άδεια τού συγγραφέα. Η αρχική μορφή τής σκηνικής αυτής εκδοχής του κειμένου, είναι δημοσιευμένη στο βιβλίο: Αλέξανδρος Αδαμόπουλος «Ο Αδάμ και το μήλο» […]
Γιώργος Δήμος | Το ξύρισμα
Όλα ήταν κάπως παράξενα σήμερα. Δεν μπορούσα να προσδιορίσω τι ακριβώς πήγαινε στραβά, όμως σίγουρα κάτι έφταιγε. Το αισθανόσουν ακόμη και από τα μικρά πράγματα, όπως για παράδειγμα εκείνο εκεί το ξυράφι. Υπήρχε κάτι το διαφορετικό επάνω τους, παρόλο που όλα έδειχναν φυσιολογικά. Το ξυράφι, για παράδειγμα. Έμοιαζε ακριβώς το ίδιο με εχθές. Δεν είχε […]
Μανώλης Σημαντήρας | 02-20
Ονομάζομαι Μανώλης Σημαντήρας, μένω στο Παλαιό Φάληρο. Από νεαρή ηλικία ασχολούμαι με τη λογοτεχνία και τη συγγραφή και για μια δεκαετία έκανα μαθήματα Δημιουργικής γραφής. Το βιβλίο μου με τίτλο «02-20» έχει ως κύρια πηγή έμπνευσης την τριετή θητεία μου ως Δημόσιος Υπάλληλος στον Κρατικό Αερολιμένα Σκιάθου. Την εποχή εκείνη, στα μέσα της δεκαετίας του […]
Γεώργιος Κρεοπώλης | Τα λερωμένα μας παπούτσια
– Τα ταλαιπωρημένα παπούτσια μου είχαν ήδη αλλάξει χρώμα από το μοναχικό μου παιχνίδι στο έδαφος της παιδικής χαράς, στις αλάνες και τα παρκάκια. Τα δικά σου ήταν επίσης έμπειρα στο τσαλαβούτημα, τις τούμπες και τα σκισιματα. Αλλά καθαρά. Τότε ήταν καθαρά. – ~ Η πρώτη μας προσέγγιση σχεδόν σαν παιδική: θέλεις να παίξουμε; Φυσικά, […]
Κωνσταντίνος Σταύρου | Ένα ακόμα φίλι
Χειμωνιά, η πρώτη της μεταπολίτευσης. Οι καμπάνες της εκκλησιάς σήμαναν τρεις ακριβώς. Στην πλατεία του χωριού μόνο το ποτάμι χτυπούσε τις πέτρες και μονολογούσε. Η κάπνα απ’ τα τζάκια σκέπαζε την ευωδιά των κρίνων στον αέρα. Γέμιζε ως μέσα βαθιά τα ρουθούνια της. Ο ήλιος κυλούσε μες στις αυλακιές του προσώπου της. Η υγρασία την […]
Ρένα Λασπίτη | Black Friday – Διάλυση τιμών
Άνοιξε το ένα του μάτι, το άλλο δεν ανταποκρινόταν. Με την παλάμη του ακούμπησε το μέτωπό του. Το κεφάλι του ζύγιζε ένα τόνο και πόναγε, το στόμα του ξερό. Πέρασε τη γλώσσα πάνω απ΄τα χείλη του για να τα υγράνει λίγο και κούνησε τα κάτω άκρα του. Μια αίσθηση σκουριάς σε όλο του το σώμα. […]
Βασιλική Πατέλη | Διάθλαση
Το ταξίδι άρχισε στην κίνηση, στο δρόμο, εκεί ακριβώς όπου είχε τελειώσει και ο επικήδειος είχε απαγγελθεί, για να ‘ρθει το ταξίδι σφοδρότερο αποβάλλοντας το επίχρισμα και ζητώντας ρεβάνς. Η θάλασσα, ο δυνάστης όλων των βυθών που καλύπτουν και καλύπτονται από φως, είναι το ιδανικό μέρος για παιχνίδια που αρέσκονται σε στροφοδίνες και δεινοπαθήματα. Τι […]
Γιώργος Αραμπατζής | Η πρώτη εικόνα
Καθόταν σε ένα μεγάλο καφέ στο κέντρο της πόλης και έπινε ένα ποτήρι λευκό κρασί όπως του άρεσε να κάνει από καιρό σε καιρό. Απολάμβανε την ησυχία και την απόσταση από τα καθημερινά, κάτι που ένιωθε ότι είχε ανάγκη ολοένα και περισσότερο τους τελευταίους μήνες. Η ζωή του είχε στερηθεί κάθε ίχνος ενθουσιασμού και ένιωθε […]