Το παρελθόν όταν το θυμάσαι σου φέρνει στενοχώρια ήμασταν νέοι τότε με μεγάλες ελπίδες και όνειρα δεν σκεφτόμασταν ποτέ τον θάνατο κι ο έρωτας κυβερνούσε τη ζωή μας μα περάσαν τα χρόνια γίναμε μεσόκοποι κι άλλοι ηλικιωμένοι δεν παράγουμε τίποτα πια φοβούμαστε τον θάνατο κι όταν βλέπουμε ερωτευμένα ζευγαράκια Θεέ μου, πόσο ζηλεύουμε! […]
Author: AntonisTsokos
Δημήτρης Καρπέτης | Άλωση
Ξημέρωσα ιδρωμένος απ’ το όνειρο του ψες. Ξόδεψα τη δύναμη της ψυχής σε ταξίδια άγνωστα. Βυθίζω τα τετριμένα στα κατάβαθα. Ιχνηλατώ τα όνειρα , έτσι θεραπεύω τα πληγωμένα σωθικά. Σιωπηλά δραπευτεύω, δυο πελώρια μάτια φωτίζουν το δρόμο μου. Τρυπώνω στις χαραμάδες για να νοιώσω το άφθονο φώς σου. Υποκλίνομαι μπροστά στο μυστήριο που με κατέκτησε. […]
Συνάντηση Λέσχης Ανάγνωσης «Στεριανή Ζάλη» | Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου 19:00
Στη Λέσχη ανάγνωσης “Στεριανή ζάλη” του Βιβλιοπωλείου Μονόκλ, αυτήν την Τετάρτη 15 Νοεμβρίου στις 19:00 θα μιλήσουμε για τη ποιητική συλλογή του Γιώργου Δομιανού “Εγώ θα σου μάθω πουλάκι μου”. Το βιβλίο κυκλοφορεί από την Κάπα Εκδοτική. Τη συνάντηση θα τιμήσει με την παρουσία του ο ίδιος ο ποιητής και χαιρόμαστε ιδιαιτέρως γι’ αυτό! *Τη […]
Πουπερμίνα (Μηχανικό Μολύβι) | Αλλαγή σώματος
Απώλειας πένθος πορεία συρτή ακρωτηριασμοί και αντικαταστάσεις μετα-τροπές αναπνέεις εδώ εκεί ακόμα ζεις ταλαντεύεσαι γύρω γνωστές οι ροές μέσα βαθιές οι ρωγμές μια νέα σε αλαφιάζει εμπειρία του χρόνου πλούσια σε π ρ ι ν φτωχή σε μ ε τ ά κούφια κενή -πετρωμένη- τ ώ ρ α Η Πουπερμίνα (Μηχανικό Μολύβι) γεννήθηκε στην […]
Νίκος Κουβίδης | Ήλιε ξέφτερε
Αγέννητοι στους αιώνες στο όγδοο και άπειρο όσοι φίλησαν με χείλη χρυσά το σκοτάδι Ξέφτερε Ήλιε που κοιτάς και ταύρου πρόσωπο κρατάς ξέφτερο σώμα μη σκορπάς Άσαρκο δάκρυ που κυλάς και μάτια κόκκινα φιλάς άσαρκο αίμα μη γεννάς Για δείτε χρόνια μια φωτιά στου Οκτώβρη κόκκινη μηλιά Για δείτε χείλη σφαλιστά του Οκτώβρη αφίλητα φιλιά […]
Αναστάσης Πισσούριος | Άτιτλο
«Κι ως τον ύστατο χτύπο της καρδιάς μου θ’ αντιστέκομαι.»1 Samih al-Qasim Η παλαιστινιακή ποίηση δεν έχει εύκαιρο ούτε κερδισμένο τον μηχανισμό παραγωγής εκφραστικού λόγου. Δεν εντοπίζεται δηλαδή κανένα ίχνος ποιητικού λόγου ως εκφρασμένου δράματος. Η παλαιστινιακή ποίηση δεν διατηρεί στον λόγο της κανένα αποτύπωμα σε χρόνο παρατηρητή στην πάλη του παλαιστινιακού λαού για ελευθερία. […]
Απόστολος Θηβαίος | Το θεατράκι πιο πέρα, με τον γαλάζιο φωτισμό
Στην αρχή , όταν ο κύριος Χαρτ με πλησίασε νόμιζα πως θα με διώξει. Άντε δίνε του, ίσως καμιά κλωτσιά, αθέλητα, όχι από σκοπό. Θα νόμιζε πως είμαι κλέφτης και άλλωστε ποιος νοιάζεται αν ο ένας κλωτσάει τον άλλον. Η βιτρίνα να ‘ναι καλά. Όμως ο κύριος Χαρτ είχε αλλιώτικο σκοπό, θετικό που λένε. Μου […]
Νίκος Ι. Τζώρτζης | ROSA GRANATUM*
Στον δειλινό σου ίσκιο τριγμοί και θροΐσματα. Ο καρπός σου κόκκινος μικρός – σάρκα τραχιά με μιαν επίγευση δέρματος, χειλιών στεγνωμένων· τον έκοψα κι είδα το σπασμό να ιδρώνει στους ανθούς, να καταβαίνει στους βλαστούς απ’ τους διάφανους νευρώνες των φύλλων. Δίστασα, κι αν σε τράνταξα, ήταν για κάθε σου παλιά κι άγνωστη ρίζα – […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
Απομίμηση Πώς έγιναν ανδρείκελα οι άνθρωποι και πώς μιμούνται τόσο καλά τη φωνή των διαθέσεων των προθέσεων τον ψόγο με το αγκίστρι της σοβαρότητας εμπρός σου δολωμένο χαμόγελα -που πιάστηκες και θα πιαστείς- να ομολογήσεις και βέβαια ομολόγησα: υπαιξερέσεις συνευρέσεων ονείρων ανεμογκάστρια συνειρμών πλαστογραφήσεις πεποιθήσεων κι ένα παρελθόν ανομολόγητο επάνω σε χοντρά εξώφυλλα βιβλίων αράδιασα […]
Ο φύλακας των ανθισμένων δέντρων
Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Η ανάγνωση μιας ποιητικής συλλογής δεν υπόκειται σε κανόνες. Δεν υπάρχει αρχή, μέση και τέλος. Η σειρά με την οποία θα διαβαστούν τα ποιήματα δεν επηρεάζει την τελική κρίση του αναγνώστη. Ξετυλίγω λοιπόν το κουβάρι του “Φύλακα των ανθισμένων δέντρων” από το έκτο ποίημα της συλλογής που έχει τίτλο “Για πάντα”. […]