Από την τελευταία φορά που σε είδα, έγιναν πολλά
Άλλαξα δουλειά, έβαψα μαλλί
Αγόρασα καινούργιο καναπέ, σε χρώμα φιστικί
Χρώμα που μ΄ αρέσει αλλά σου ήταν αδιάφορο γιατί σου θύμιζε παγωτό
Δένει καλά με τους λευκούς τοίχους
Έκανες λάθος και εδώ
Κατάφερα να τελειώσω τον Οδυσσέα του James Joyce
Γεγονός που θεωρώ επίτευγμα γιατί είχα πει να το διαβάσω πριν πεθάνω
Εκτός και αν το ότι το διάβασα είναι δείγμα ότι πεθαίνω
Αστειεύομαι
Έγραψα τρία ποιήματα και τριανταδύο διηγήματα
Τα πιο ολοκληρωμένα δεν αφορούν εσένα
Γνώρισα τρεις γκόμενους
Δύο καλά σεξ, ένα χλιαρό
Πήγα μια εκδρομή στην θάλασσα και δύο στο βουνό
Κατάφερα να ξαναπάω εκεί που είχαμε βγει πρώτο ραντεβού
Δεν άντεξα πολλή ώρα ,το ομολογώ
Είδα το Wicked το πρώτο και τώρα περιμένω να βγει το δεύτερο
Διάβασα όλες τις νέες εκδόσεις που περίμενες να βγουν τον προηγούμενο Σεπτέμβρη
Είδα ένα σαμιαμίδι μια Κυριακή στο δρόμο και μου θύμισε εσένα
Είδα το αγόρι της κολλητής μου να την κοιτάει με αφοσίωση
Δεν ξέρω πως φαίνεται αυτό στα μάτια, αλλά το κατάλαβα
Θυμήθηκα πως με είχες κοιτάξει έτσι και εσύ
Έγινα νονά ενός εξαιρετικού μπόμπιρα
Μάνα δεν θέλω να γίνω ακόμα
Γνώρισα μια καινούργια φίλη σε ένα μαγαζί με ημιπολύτιμους λίθους
Ενώ μιλάγαμε για πολύτιμους ηλίθιους
Ένιωσα δυνατή και ευάλωτη την ίδια στιγμή
Ικανή και άχρηστη μέσα σε ένα λεπτό
Διάβασα εφημερίδα, παρακολούθησα ειδήσεις
Έγινε η παραίτηση μια συνήθεια
Συνεχίζω να νιώθω αδιέξοδο, μα προσπαθώ
Τι προσπαθώ δεν ξέρω
Αλλά δεν θέλω και να παραιτηθώ
Έμεινα ξύπνια ένα ολόκληρο βράδυ ακούγοντας Βeyonce
To Survivor ειδικά, δεν τα ξέρεις εσύ αυτά
Και τότε σκέφτηκα ότι το χιούμορ δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο
αλλά μπορεί να σώσει εμένα
Ευχήθηκα να πεθάνεις αλλά το μετάνιωσα γιατί φοβήθηκα την θεία Δίκη
Το είπα μετά στην φίλη μου τη Βίκυ και μου είπε
«Δεν υπάρχει θεός, ευχήσου ότι θες»
Άλλαξα τότε την ευχή και ζήτησα να μην μάθω ποτέ τίποτα για εσένα
Φλέρταρα και τον μελαχρινό από το απέναντι τραπέζι που μου θύμισε την πρώτη μου σχέση
Αναλογίστηκα πως όσο μεγάλη και αν είναι η θλίψη
Την καύλα δεν την σταματάει ποτέ κάνεις
Είδα μια ταινία μόνη και εκστασιάστηκα
Που την είδα μόνη, γιατί δεν θα καταλάβαινες
Ποτέ δεν καταλάβαινες
Πάντα εξαναγκαζόσουν
Να δείξεις ότι περνάς καλά
Από την τελευταία φορά που σε είδα, τελικά αυτό δεν κατάφερα να καταλάβω
Τι αγαπούσες στη ζωή;
Πάντα πρέπει να υπάρχει κάτι να αγαπάς σε αυτή την ζωή
Δεν γίνεται αλλιώς
H Χρυσάνθη Σουκαρά γεννήθηκε το 1990 στα Ιωάννινα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Ιστορία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Διηγήματα της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικά περιοδικά. Ανήκει στην συγγραφική ομάδα του ηλεκτρονικού περιοδικού freeda.gr