Ο ορίζοντας στενεύει και σβήνει.
Μια βροχή καταρρακτώδη
μελάνιασε τον ουρανό,
κυριαρχεί η παρακμή.
Δυο κορμιά γυμνά
βολτάρουν κι απόψε
ανταλλάσσουν τα χνώτα τους.
Το άδηλο αύριο στριμώχνεται
ως την χαραυγή.
Προσπαθούμε να χωρέσουμε
τα τόσα όνειρα
σε ένα χρόνο αδιέξοδο.
Σκεπάζω το σώμα σου
με τα βήματα των χεριών μου.
Στα δηλητήρια που παραμονεύουν
απλώνομαι μέσα σου
σαν αντίδοτο.
Μετέωροι στο χείλος του γκρεμού
σφιχταγκαλιάζονται δυο κορμιά τρεμάμενα.
Δεμένοι χειροπόδαρα
λίγο πριν το χάος,
αναζητούμε τα χαμένα μας φτερά.
Ψυχανεμίζομαι το μεγαλείο
που κυλάει μέσα σου.
Στο νερό της καταιγίδας
νίπτω τας χείρας μου,
αγγίζω δυο χείλη
που αγκομαχούν απ’ το πάθος,
διασχίζω τα άδυτα του κορμιού σου
αδιαφορώντας για την τελική έκβαση
του εγχειρήματος.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τρεις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects έχει συμμετάσχει σε τρεις ανθολογίες ποιημάτων με ποιήματά του ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.
