Είναι σημάδι μιας γενιάς
δυο χέρια αρματωμένα
Βασιλικός που φύτρωσε
στου αλατιού τη στέρνα
Κρατά δυο χούφτες πέλαγο
Δώρο στο χώμα κάνει
Κοιτάζει μαύρο πέρασμα
Χαίτη αλόγου βάνει
Χτυπά στο στήθος του φωτιά
Φερμελη άσπρη ξεδιψα
Θωρεί τον ήλιο του γελα
Φωνή στα μάτια του γεννά
Θε μου τα μαύρα τα φορείς
κάθε που θα κοιτάξεις
ή βάζεις άσπρα σύννεφα
το αίμα να σκεπάσεις
Μα ΄ναι στα μάτια μια κορφή
που Άδης την κρατάει
Κάνει το βλέμμα του σπαθί
και για ψυχές διψάει
Αχός το αίμα πορφυρό
κυλά και κατεβαίνει
στεφάνι κάνει στα μαλλιά
κρόσσι το δάκρυ δένει
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.
