Λύτρωση τα βλέφαρά μου.
Βαριά πέσαν στα μάτια μου.
Σαν καρφωμένο κατάλευκο σεντόνι.
Απ’ άκρη σ’άκρη .
Ας μείνει εκεί.
Όλα πρωτόγνωρα.
Είμαι παντού.
Σε καλντερίμια και ακροθαλασσιές.
Κοράλλια διαλέγω στέμματα και φτιάχνω χρυσά πορτόνια.
Απ’την αρχή με κτίζω.
Και ο κόσμος μου, όλους τους χωρεί.
Ακούραστος πια, ανέμους περπατώ.
Άγονα βουνά οργώνω και θεριεύω.
Με χέρια γυμνά,πέτρες σμιλεύω.
Και η ψυχή ,φωτιά προστάτης.
Καίγοντας φόβους και στοιχειά.
Ελεύθερη.
Ο Αναστάσιος Δελλαπόρτας γεννήθηκε το 1984 στην Αθήνα. Κατάγεται από την Ομηρική Ιθάκη, τόπο έμπνευσης για εκείνον. Από μικρή ηλικία θυμάται τον εαυτό του να γράφει στοίχους. Έχει σπουδάσει Μουσική τεχνολογία, ηχοληψία και Ναυτιλιακά. Το 2018 βραβεύτηκε με 2ο έπαινο στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «ΚΕΦΑΛΟΣ». Ποιήματα και κείμενα του έχουν δημοσιευτεί σε έντυπα και διαδικτυακά λογοτεχνικά περιοδικά.
