Η σάρκα αρνείται
να πάρει αέρα
ενσταλάζει ο φόβος.
Εγκλωβισμένοι σε εγωισμούς επώδυνους
μοχθούμε καθημερινά.
Τα χέρια σφίξαν την καρδιά
οι σάρκες ξεκόλλησαν
φάνηκαν τα σημάδια
της αιχμαλωσίας.
Αφήνεσαι πάνω μου,
αναστοχάζομαι το άγαρμπο κούρνιασμα,
μια αναμόχλευση των συναισθημάτων.
Διατρέχοντας το σώμα
τόπο άγνωστο
μετοικίζω μέσα σου.
Οι ανάσες χρωματίζουν ανεξίτηλα
τις στιγμές.
Ξεμακραίνουν οι απαγορεύσεις,
η ποιότητα της ζωής αποκαθίσταται.
Στις μυϊκές συσπάσεις
απεικονίζεται η βουλιμία για ζωή.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects έχει συμμετάσχει σε δύο ανθολογίες ποιημάτων με ποιήματά του ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.
