Σε τοίχο που τρέχα παιδί
και έκρυβα την ματιά μου
τώρα μετρούν τα βήματα
να στήσουν τα όνειρά μου
Μάνα μη πεις στο Γιώργη μας
μήτε και στο Λενιώ μας
πες στους πως έγινα Πουλί
σε κήπο μαγεμένο
γαρύφαλλο στο χέρι σου
που το ‘χεις φυλαμένο
σαν θα ανοίξει ο ουρανός
και βγει ο μαύρος ηλιος
ρίξε στο κύμα την ψυχή
στο χώμα τη σκιά σου
τα ματωμένα ρούχα μου
βαλτα στη φορεσιά σου
τα ματωμένα ρούχα μου
που’βαψες τα μαλλιά σου
σαν δεις λουλούδι να κρατά
σε βράχο ραγισμενο
ναχει κλωνάρι κόκκινο
και να ναι ανθισμενο
γονάτισε στο χρώμα του
και δώστου τ’όνομά μου
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.
