Αντώνης Μπουντούρης | Τρία ποιήματα

© Edward Weston

[Πορεία]

Οι σκιές παραμερίζουν τα χόρτα
Έρχονται καταπάνω μας
Θέλουν να μας προφτάσουν
Πιασμένες χέρι χέρι
Βιάζονται να πυκνωθούν σε σάρκες.

 


[Εμείς]

Αυτός 
πάντα με τους ηττημένους

Εκείνος 
πάντα με τους νικητές

Το σύστημα μονίμως σαπροφάγο

Κι εμείς
πνιγήκαμε στο δίλημμα

Πηχτές οιμωγές
μπηγμένες στα σταυροδρόμια μας.

 


[Μοναδικότητες]

Όταν θα κάτσουμε για να μας πεις
τι είδες στο τελευταίο σου όνειρο
φέρε μαζί το κομποσχοίνι.
Να μετρήσουμε εκατό ευχές αμίλητοι.

Κι όταν τελειώσεις ν΄απλώσουμε 
το πένθος στην αυλή
να σηκωθούμε αθόρυβα
και να χωρίσουμε.

Να πλαγιάσει μόνος του ο καθένας
κι ο,τι ονειρευτεί
να το κρατήσει για τον εαυτό του.

Εμείς θέλουμε ν’ ακούμε μόνο εσένα.

 

Αντώνης Μπουντούρης