
01:14
χτυπάει η καρδιά
δεν θυμάμαι
μετά τα μεσάνυχτα
01:14
επιστρέφω από τα χιόνια
01:14
η μνήμη ματώνει στα ρουθούνια μου
κλείνουν τα μάτια μου
από το φως σου
μέσα στο τζάμι του τραπεζιού χυμένο
01:14
ακουμπάω τα χέρια μου πάνω
στο πιάτο με τις μισές μπουκιές
από το λαχάνιασμα του πολέμου
στην σκιά της τηλεόρασης
ιδρώνω
σε θέλω
01:14
στον δρόμο για το σπίτι
συνάντησα μικρά παιδιά
με γρατζουνισμένες λέξεις
σπάγανε πέτρες με τα δόντια τους
η οικονομία δεν ανασαίνει οξυγόνο
01:14
βγάζω από τους τοίχους
όλες τις στάμπες από το σώμα
της απουσίας σου
δεν ήξερες που να ακουμπήσεις
01:14
έχω σπάσει όλες τις καρέκλες
