Τις παλιές αγάπες μην τις νοσταλγείς. Δεν τους αξίζει κάτι τόσο λίγο. Είναι ασέβεια στο πρώτο φως, να σκέφτεσαι περασμένα σκοτάδια. Αφεθήκαμε. Στης νύχτας τις θυμωμένες ηδονές. Κι είναι το φιλί της πηγής, ξάστερος φρέσκος νους. Στου κόσμου τούτου τη σιωπή, η κραυγή σου τύμπανα καθαρτήριας καταιγίδας. Μέσα στο εντός σου, όλο το πέλαγο. Στου χαΐνη το χάραμα, πεθαίνουν όλα τα σκοτάδια. Τα δικά σου και τα δικά μου. Και γίναμε ένα μέσα στο βλέμμα των οριζόντων. Εκεί που υπάρχει μόνο η απλωσιά της επανάστασης των στιγμών. Κι έγινε το απέραντο, το σπίτι μας. Κι έσπασες το σκοτάδι σε χίλια κομμάτια με το κρύσταλλο του γέλιου σου. Και μύρισε ο κόσμος μου, ζεστό κονιάκ με κανέλα και μοσχοκάρφι. Και δρύινο, σκαλισμένο από τους αέρηδες, λιόγερμα. Και φίλιωσα πια με όσα έγιναν, ερήμην του εντός μου. Και σβήστηκε κάθε απουσία. Και μείναμε εγώ κι ο δρόμος στο θολό αχνοφέγγισμα. Όπως πάντα. Σιωπηλά βαδίζουμε. Να μη μας ακούσουν τα σκοτάδια είναι το φιλί της πηγής ντροπαλό. Φοβάται μη και το αρνηθώ. Μα πως θα μπορούσα. Που είναι το μόνο που έχω στο δισάκι μου. Που έχει όλη τη ζεστασιά του παιδικού μου θέρους. Που έχει όλη τη ζεστασιά της ξεχασμένης εστίας, που ακόμα αχνοφέγγει στο είναι μου. Φιλί της πηγής θέλω τόσα να σου πω. Μα φαίνεται πως τα ξέρεις ήδη όλα. Δε θα σε αποδιώξω ποτέ πια.
* * * * * *
H Όρσα Δρετάκη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή Αθηνών. Έχει εκδώσει τα βιβλία: Το Άλικο Μπλε (Γαβριηλίδης 2016). Τότε που το σκοτάδι και το φως αγαπήθηκαν (Γραφομηχανή 2015). Στο θρόισμα του φεγγαριού (Γαβριηλίδης 2013). Το μπαχάρι της αυγής (poema 2013). Χάιδεψε ο άνεμος το φως (Βόλος 2011).
Έχει δική της περιοδική στήλη «Λέξεις πίσω από τον μύθο», στην εφημερίδα Χανιώτικα Νέα. Από το 2013 μέχρι σήμερα έχουν δημοσιοποιηθεί 92 άρθρα της.
