Ουδέποτε δεν υπήρξε τέτοια νομοτέλεια.
Η γη συνεχίζει την περιστροφή κανονικά.
Παλίρροιες και τα συναφή στην ώρα τους.
Ανατολές και δύσεις τυπικότατες.
Τίποτα παραπάνω τίποτα λιγότερο.
Επιβεβαιώθηκα.
Ο χαμός του κανέναν δε πρόκειται να ενοχλήσει.
Και συνέχιζα να ποτίζω τον πλατύφυλλο βασιλικό,
Στη χάση πάντοτε του φεγγαριού,
Υπό το φόβο μιας ανακομιδής
Που θα ξεθάψει,
Όσα ο χρόνος
Δίστασε
να λιώσει.
Ο Ιωάννης Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Λάρνακα. Σπουδάζει στο τμήμα Φιλολογίας στον τομέα Μεσαιωνικών και Νεοελληνικών σπουδών του ΑΠΘ. Με την ποίηση ασχολείται εντατικά τα τελευταία δύο χρόνια.
