[Τα δαφνόφυλλα]
Βλέπει τον δρόμο,
εκείνον που δεν πήρε,
να του γελάει τώρα απάτητος,
με τις ολάνθιστες δάφνες
και τα συγκλίνοντα καλώδια.
Το μονοπάτι του αυτός ακολουθεί
μ’ ένα κερί. Κι ύστερα, ξέρει:
τα δαφνόφυλλα πόσο
συγκεντρωμένο δηλητήριο.
[Ζαβολιά]
Θα έγινε
καθώς σ’ αγκάλιαζα.
Είχες ένα κολιέ
ψεύτικα μαργαριτάρια.
Θυμάμαι που σκόρπισαν
και τα μάζευα.
Τα περνούσα
σε μια κλωστή.
Άτσαλα σου ‘φτιαξα
έναν κόμπο στο λαιμό.
Γελούσες πλατιά
χαϊδεύοντάς μου το κεφάλι.
Βρήκα ένα προχθές
στο συρτάρι σου.
Και θάμπωνε…
όλο θάμπωνε το βλέμμα.
[Χαϊκού του σκοταδιού]
Μου το είχες πει,
κάποτε θα ερχόταν
νύχτα στην πλώρη.
Μου το είχες πει,
κανείς δε θα φαινόταν
απ’ το πλήρωμα.
Μου το είχες πει,
μέσα μου θ’ απλωνόταν
κάποτε. Τώρα.
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή «Της μοναξιάς καλή συνέχεια».
O Ντέμης Κωνσταντινίδης έχει εκδώσει επτά ποιητικές συλλογές (Διαθέσεις, 2009, Ιχθύων λόγος, 2011, Κι όμως, γελούν καλύτερα οι τζίτζικες, 2013, Ευλύγιστες μελαγχολίες, 2014), από τους εκδ. οίκους University Studio Press (τρεις πρώτες) και Vakxikon.gr. To 2013 κέρδισε το β’ βραβείο σε Πανελλήνιο ποιητικό διαγωνισμό του Συλλόγου Φίλων του Βαφοπούλειου Π. Κ., για τα 100 χρόνια ελεύθερης Θεσσαλονίκης. Το 2015 κυκλοφόρησαν σε free e-book, από τα 24γράμματα, τα Εφημερόπτερα, αλλά και η ανεξάρτητη αυτοέκδοση H ασφαλής ομήγυρη. Τελευταίο του βιβλίο, η συλλογή Περίπολος για τους εναπομείναντες (24γράμματα, 2016). Δημοσιεύει στο skorpieslekseis.blogspot.gr, ενώ έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά Βακχικόν, Χίμαιρα, καθώς και με σημαντικά ιστολόγια και ιστοσελίδες λογοτεχνικού ενδιαφέροντος. Έχει συμμετάσχει στο συλλογικό έργο Τρενογραφίες, όπως και στα καλλιτεχνικά ημερολόγια 2015 και 2016, από τοβιβλίο.net. Συνεντεύξεις του βρίσκονται αναρτημένες στα readingbooksforfun.blogspot.com, alliosmagazine.wordpress.com και tvxs.gr.
