Οι κρίνοι κρέμονται επικίνδυνα απ’ το βάζο για να σημάνουν την προειδοποίηση του ερχομού Του. Τη στιγμή εκείνη που το νερό απορροφηθεί απ’ τις ρίζες και τα φύλλα μυρίσουν οξυγόνο, κάφτρες τσιγάρων θα σβήσουν απότομα πάνω στη ράχη των ματιών Του. Τ’ αφυδατωμένο τότε από ζωή χέρι θ’ αγγίξει με ρίγος τους στήμονες. Θα πιαστεί απ’ αυτούς, ώστε να σηκώσει την αδύναμη ραχοκοκαλιά Του. Όταν αντικρίσει το τρεμάμενο φως του ήλιου να ξύνει τα ρουθούνια της καταιγίδας, μόλις οργώσει με τ’ αλεξικέραυνο τον τεχνητό δρόμο των πουλιών για να τ’ αποπροσανατολίσει και η βρεφική ανάσα ανταμώσει με τα κρύα πλακάκια που αναδύουν αμμωνία, θα καταφέρει να σταθεί στα πόδια Του. Θα νιώσει αίφνης τόσο μόνος που θα παρακαλέσει τον Πατέρα να τον πάρει πίσω ντυμένο με τη ζεστασιά των κεριών, σβησμένων πια, όχι από την ορμή του αέρα αλλά από την ασιτία των στιγμών μας. Το χώμα πλάθει τ’ αποτύπωμά Του, ώστε ν’ αποχωρήσει με το κεφάλι σκυφτό δίχως αίμα μα μ’ ένα κομμάτι χαρτί, διαβατήριο, σφραγισμένο απ’ την είδηση ενός μαραμένου κρίνου. Βαμβάκι γίνονται τα σύννεφα στα χέρια Του για να κλείσουν τις πληγές στο χώμα. Χώμα ποτισμένο με αίμα και ρίζες. Ρίζες καταγωγής κι αίμα λαών ξεπλένονται στης Ιστορίας την παλέτα. Και το βαμβάκι ένα με το χώμα, ώσπου να το σηκώσει ο αέρας που φέρνει τη βροχή.
Ο Κωνσταντίνος Γαλάνης γεννήθηκε το 1986 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Αθηνών και είναι μεταπτυχιακός φοιτητής της κατεύθυνσης «Λογοτεχνία» του Ε.Κ.Π.Α. Η πρώτη ποιητική του συλλογή με τον τίτλο Καρτ Ποστάλ (2015) κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΕΚΑΤΗ. Το ποίημά του Mare materna έχει συμπεριληφθεί στην ποιητική ανθολογία «After the journey» (Castello di Duino XI Edition) μεταφρασμένο στην αγγλική και ιταλική γλώσσα.
