Είναι ένας ποιητής περισσότερο κι από ένα φονιά
φυτεύει ένα ζουμπούλι στο μυαλό του
πολλές φορές μεταμορφώνεται σ’ ένα ευχαριστώ.
Σήμερα γιορτάζει τα χίλια εννιακόσια εβδομήντα
έξι καρφιά πάνω στο σταυρό του.
Κατουράει τον ορίζοντα
καλεί ένα αστέρι να κοιμηθεί κάτω απ’ την προστασία του
Δεν έχει παρελθόν και μέλλον
Δεν έχει πια ούτε Κυριακές στην ντουλάπα του
είναι φίλος με όλα
ακόμα κι ένα χαλίκι μπορεί να του πει
με τα άπειρα στόματά του
«καλημέρα σύντροφε».
Λευτέρης Πούλιος - Ο γυμνός ομιλητής – Κέδρος 2001
