Γιώργος Καφετζής | Το Πάρτυ

Στον Πίτερ Σέλλερς, τον Λουκιανό και τον Λουί,   Καλώ το ασανσέρ. Το ασανσέρ έρχεται. Εγώ μπαίνω. Αναπνοή ανακούφισης. Εδώ μέσα δεν έχει φασαρία. Όταν δεν μένεις μόνος, μαθαίνεις να ρουφάς με όλες τις αισθήσεις κάτι τέτοια tête-à-tête με τις σκέψεις. Κεκλεισμένων των θυρών, ανελκυστήρα ή μη, ο Σαρτρ χαμογελάει. Δεν διαλέγω όροφο. Μέχρι να […]

Γιώργος Καφετζής | Κουρασμένα Άνθη

Θα πεθάνουμε και δεν θα έχουμε αγγίξει τον ήλιο. Θα ζούμε αιωνίως με φωτογραφίες πανσελήνου. Φέτος το καλοκαίρι νιώθω πως οι πλάκες, οι πέτρες και τα μάρμαρα δεν σταματούν να τσουρουφλάνε ούτε και τα μεσάνυχτα. Εν τω βάθει πυρκαγιές σε σώματα πασαλειμμένα με αντηλιακό και λάδια. Χαδιών υποκατάστατα, μα εσύ δεν είσαι πια εδώ. Πού […]