Υπάρχει κάτι που τον πιέζει στο στήθος τελευταία όταν κοίταζε τη θάλασσα. Παλιότερα, ήταν μια λίγο πολύ επίπεδη επιφάνεια. Κάτι οριζόντιο. Στο βάθος της φαινόταν πάντα ο ορίζοντας. Ο ορίζοντας ήταν μια ιδιότητα της θάλασσας. Όπου απλωνόταν, ο κόσμος φαινόταν ανοιχτός, ασύνορος. Απλωνόταν ως εκεί που έφτανε το μάτι, και πέρα από εκεί που έφτανε […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος
Σύντομο κριτικό σημείωμα για Το βιβλίο των χεριών (Εκδόσεις Θράκα 2023) του Αντώνη Μπαλασόπουλου
Γράφει ο Αναστάσης Πισσούριος Ο τίτλος του έργου Το βιβλίο των χεριών του Α. Μπαλασόπουλου από τις εκδόσεις Θράκα μας προϊδεάζει εκ πρώτης όψεως για το τι πραγματεύεται η συγκεκριμένη συλλογή ποιημάτων. Τα χέρια γίνονται ο άξονας γύρω από τον οποίο συνθέτει ο ποιητής το ποιητικό του έργο. Για να κάνει σαφή την έννοια των […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Αγωγή
I Το σκοτάδι δεν ήταν ακόμα βαθύ· ήταν το σκοτάδι μιας μέρας που αρρώστησε νωρίς. Άκουσα έναν ήχο· δεν ήξερα αν ήτανε κλειδιά μασούρι ή αρμαθιά από κόκκαλα. Δεν ήξερα ποιον να ρωτήσω. Ήταν η βροχή. Το κεφάλι μου όλο ήταν ένα μαύρο σύννεφο, πυκνό. Δεν είχα πια κανένα κέντρο. Ήμουν μια καθαρή συσσώρευση και […]
Νέα κυκλοφορία | Αντώνης Μπαλασόπουλος – Απ’ το μάτι της βελόνας | Εκδόσεις Ενάντια
ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΠΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ Απ’ το μάτι της βελόνας αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων · εκδόσεις Ενάντια · τιμή με φπα: 10€ ISBN 978-618-86073-3-0 διαστάσεις 20×12εκ. · σελ. 84 Η επανέκδοση του πρώτου βιβλίου του Αντώνη Μπαλασόπουλου «Απ’ το μάτι της βελόνας: αρχείο ελλειπτικών παρορμήσεων» από τις εκδόσεις Ενάντια, αποτελεί μία σημαντική εκδοτική πρόταση. Ο Αντώνης Μπαλασόπουλος, ανασηκώνει το […]
Percy Bysshe Shelley | Δύο ποιήματα | Μετάφραση: Αντώνης Μπαλασόπουλος
Μια λέξη πολύ συχνά βεβηλώνεται Μια λέξη πολύ συχνά βεβηλώνεται για να μπορώ να τη βεβηλώσω εγώ, ένα αίσθημα κίβδηλα πολύ ακυρώνεται για να πεις εσύ «το περιφρονώ»· μια ελπίδα της απελπισίας πολύ μοιάζει για να την πνίξει φρόνηση σοφή, κι ο οίκτος σου πιο ακριβός φαντάζει απ’ αυτόν που προσφέρει μια άλλη ψυχή. Αυτό […]
Ο ψύλλος | John Donne | Μετάφραση: Αντώνης Μπαλασόπουλος
Πρόσεξε μόνο τον ψύλλο αυτόν και δες Ασήμαντο πόσο είναι αυτό που σε μένα λες δε θες· Ρούφηξε το δικό μου αίμα πρώτα, ύστερα το δικό σου Σ’ αυτόν τον ψύλλο των δυο το αίμα είναι ένα πια λαλώ σου Ξέρεις καλά πως δε μπορεί αυτό κανένας να το πει Αμάρτημα, της παρθενιάς απώλεια ή […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Σφυροκέφαλος
Τις Κυριακές το απόγευμα πηγαίνει στο ενυδρείο για να τον κοιτάξει. Δυο ώρες τη φορά. Του δίνει μια ηρεμία (το ανακάλυψε τυχαία μια μέρα που το επισκέφθηκε με έναν γνωστό του, τον οποίο δεν συμπαθούσε πολύ), που δεν του έδινε τίποτε άλλο: σίγουρα όχι η γυναίκα του και οι δύο κόρες του, με τις διαρκείς […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Το χαμόγελο
Μνήμη Σωτήρη Πέτρουλα Στον Παναγιώτη Χατζημωυσιάδη Στραγγαλισμένος, ο νεκρός χαμογελάει. Το χαμόγελό του είναι αναμφισβήτητο, πολύ πιο αναμφισβήτητο απ’ την ιατροδικαστική έκθεση ή απ’ τις ακριβείς περιστάσεις του τέλους του. Αλλά το χαμόγελο δεν ήταν εκεί απ’ την αρχή του θανάτου του. Αρχικά, το στόμα του είχε ένα σχήμα πολύ πιο συνηθισμένο για τους πνιγμένους. […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Δύο ποιήματα για την Παλαιστίνη
Φόβος Είναι μια εντελώς φυσική διαδικασία: ο φόβος εκπέμπει σήματα στο παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα που ελέγχει τους τύπου άλφα-1 αισθητήρες στον σφιγκτήρα της ουρήθρας κι αυτή συσπάται άθελα. Αν η ουροδόχος κύστη είναι γεμάτη ή μισογεμάτη έστω, το αποτέλεσμα είναι να κατουρηθείς πάνω σου από φόβο. Έτσι, πάνω στο τζιν του αιχμάλωτου, η Παλαιστίνη έγιν’ […]
Αντώνης Μπαλασόπουλος | Τετάρτη των τεφρών
«Πόσο με πληγώνεις!» ψιθύρισε το κάρβουνο στο ξύλο. «Καθόμουν εκεί, μες στην χωρίς όνειρα αυτοκρατορία της πέτρας, και μετά ήρθες και έβαλες τα δάχτυλά σου –πόσο κρύα είναι!– στο δέρμα μου, και μέτρησες τα οστά μου, και ψηλάφισες τις ουλές μου. Και τώρα η φλόγα σφυρίζει μέσα μου και θρυμματίζομαι, θρυμματίζομαι σε τόσα πολλά στόματα, […]