Λες κι ήταν πάντα πρώτη η νύχτα / Υπήρξα και σε άλλες στιγμές, έρωτες, χρόνια / Υπήρξα /
Ίσως Υπήρξα όπως υπάρχει κάτι πολύ τυχαίο σ’ όλα αυτά / Πλάσματα κατώτερης μνήμης, μυρμήγκια ή ψυχές / Νίκες, επιστροφές, στο παρελθόν κρυμμένα άυλα φώτα / Ανύποπτα ακόμα αντικείμενα, αστεϊσμοί, αστερισμοί και χόρτα να πατάς εσύ / Μανιέρες μηχανικών αύριο / ή χθες / Δεν ήρθες / Απόλαυση αναίτιας μετριότητας / Δεν ήρθες / Διαπασών βροχές και λάθη, χαρές Θεϊκές και πάθη / Αλήθεια / πού γυρέψαμε τη ζωή / πού τα όνειρα μας ξημερώνουν / πού δημιουργήσαμε κάτι από εσένα, σε ποια παράγκα, σε ποια γιορτή / Αγαπημένε / Αγαπημένε Μου / Αγαπημένε Μας / Εμφανίσου / Αποτελέσματα περισπασμών / Δονήσεις κάποτε ηρωικές / Μεταλλάσσονται οι κενές τοποθετήσεις σου σε ρίζες άχρονα βασιλικές / Λες κι ήταν πάντα νύχτα / Στ΄ ορκίζομαι Υπήρξα και σε άλλες εποχές / Πιστεύω να βαστάνε οι αισθήσεις σου αυτή την ήττα.
Η Υακίνθη Στρατοπούλου ζει και εργάζεται στην Αθήνα μοιράζοντας παράλληλα τον εαυτό της σε καμβάδες και λέξεις.
