Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Ονειρεύομαι τους φίλους μου. Κοιμόμαστε σχεδόν ληθαργικά αυτό τον καιρό — όταν κοιμόμαστε, δηλαδή. Ο Μαντάς έρχεται εξοπλισμένος με οινόπνευμα για τα χέρια και οινόπνευμα για το νου. Τρώμε την πιο νόστιμη λακέρδα της δεκαετίας, έτσι μας φάνηκε, και διηγιόμαστε τα όνειρά μας, ενθυμούμενοι και πάλι τον André Breton και τους υπερρεαλιστές. Διαπιστώνουμε ότι τα ενύπνιά μας έχουν κάτι από ντοκιμαντέρ, δεν είναι τρέλες μιας φαντασίας αχαλίνωτης αλλά σαν να γειώνονται τώρα στην πραγματικότητα, μοιάζουν με μονταρισμένες πολαρόιντ που τραβήχτηκαν σε στέκια, πάντα με παρέες, με φίλους — είναι η νέα άλγεβρα της ανάγκης, ναι, της ανάγκης για συνύπαρξη/συναλληλία.
Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Χθες είδα στον ύπνο μου ότι τα πίναμε με τον Θάνο Σταθόπουλο και τον αείμνηστο Νικόλα Τριανταφυλλίδη στο Gagarin. Κάτι που έχει τωόντι συμβεί όταν ετοιμάζαμε το φιλμ για το Au Revoir. Πάνε έξι χρόνια, το 2014 ήταν. Στο όναρ, ο Σταθόπουλος μού λέει, ῾῾Πρέπει να κάνουμε τατουάζ᾽᾽. Ο Νικόλας λέει, ῾῾Στη στρατόσφαιρα, ρεπεράζ᾽᾽. Εγώ λέω, ῾῾Τα Άπαντα του Καρούζου, ντεκουπάζ᾽᾽. Και μετά, αρχίζουμε και οι τρεις να καταστρώνουμε λίστες. Τα καλύτερα ουίσκι: Caol Ila (λόγω ποιότητος), Vat 69 (λόγω νοσταλγίας), Jameson (λόγω Joyce), Ballantine’s (λόγω μπαμπά), κτλ. Τα μυθιστορήματα που μας άλλαξαν τα φώτα (του Thomas Bernhard, του Samuel Beckett, του Norman Mailer, του DFW, κτλ). Οι Ταινίες/Μανιφέστα (The Arragement, Bad Timing, Η Φωτογραφία, κτλ). Οι Δισκάρες (From Her to Eternity, Τα Παράλογα, Freak Out!, κτλ). Λίστες, λίστες, λίστες.
Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Από χθες ξεκινήσαμε με τον Αντρέα ένα αέναο αφιέρωμα Οίνος/Αίνος στον Frank Zappa. Συμφωνούμε: ό,τι είναι ο DFW για τη Λογοτεχνία είναι ο FZ για τη Μουσική. Ο Αντρέας ξέρει απέξω κι ανακατωτά ολόκληρα έργα του Zappa, τραγουδάει μαζί με τον Terry Bozzio, πετάγεται όρθιος και διευθύνει τον μουρλαμένο συρφετό των Mothers of Invention, διακτινίζεται στη δεκαετία του εξήντα, εκστασιάζεται σαν σελίδα από τον Ζαρατούστρα του Νίτσε, χορεύει έναν ψυχεδελικό μπάλλο, γίνεται ένας Κοσμοναύτης του Έσω Διαστήματος, ενώ εγώ ήρεμα, συγκροτημένα & συγκρατημένα, ετοιμάζω ρεβυθάδα για τις πρωτεΐνες μας. Τη βγάζουμε καθαρή with a little help from our friends.
Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Θα επιστρατεύσουμε ό,τι διανοηθούμε για να προϋπαντήσουμε τον σκληρό Απρίλη του 2020. Το Κατάστημα Πλανήτης παραμένει κλειστό μέχρι νεωτέρας, κι εμείς πασχίζουμε να ονειρευόμαστε με μάτια ανοιχτά ένα μέλλον μάλλον μελό, με σορόπια, με ερωτοτροπίες, με κόρτε & με φλερτ, μ᾽ αγκαλιές & με λουλούδια, με αγάπες & τραγούδια, με κορίτσια που πρώτα σου δίνουν το χέρι τους κι ύστερα όλα τ᾽ άλλα, με φίλους που τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους και κάνουν εξωφρενικές προπόσεις και ξεκαρδίζονται στα γέλια, με ποιήματα που γράφουμε σε κοσμοβριθή καπηλειά, με φεστιβάλ αβανγκάρντ κινηματογράφου, με απονομές βραβείων στον Roberto Bolaño και στη Susan Sontag, με περιπάτους στο Παρίσι και βόλτες στα βιβλιοπωλεία του Λονδίνου, με ταξίδια στη Νέα Υόρκη και με επισκέψεις στη Laurie Anderson, με διδακτορικές διατριβές για τη σημασία/σήμανση της Ιστορίας στο έργο του Κώστα Τσώλη, για το διαλεκτικό μοντάζ στο In girum imus nocte et consumimur igni, για τη χρήση του χρόνου και του θραύσματος στο Wittgenstein’s Mistress.
Τελευταία μέρα του Μαρτίου. Ξημέρωσε πάλι στη Κυψέλη. Πάντα θα ξημερώνει στην Κυψέλη.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Κυψέλη, 31.03.2020
Tips:
- To Bar Au Revoir / Τα Στέκια: https://www.youtube.com/watch?v=rqAQ27zb8RM
- Zappa/ Titties & Beer: https://www.youtube.com/watch?v=WzzWEeiUf3Y&list=RDWzzWEeiUf3Y&start_radio=1
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.
