Αντώνης Μπουντούρης | Τρία ποιήματα

© Eugene Atget

[Αφοσίωση]

Στα ύφαλα βρεχάμενος κει κάτω
σα κοχύλι κολλημένο

Να ξύνεται πότε με το βυθό
πότε με τα δελφίνια.

 


[Οπτική]

κλάψε όσο θες
εξάλλου έξω βρέχει

γέλα όσο θες
μέσα σου βλέπω αποφόρια…

 


[Απολογισμός]

Α. Κι όταν εγύρισε να δει
τι είχε φυτέψει στην αυλή
πριν φύγει
Είδε το νυχτοπούλι.

Β. Ο δαίμονας
Ο φόβος
με τα καρφιά στα χέρια.

Ένα άλογο
που σέρνει άδεια νεκροφόρα.

Γ. Κι είναι από φελλό
τα ζάρια που επιπλέουν
στης τύχης μου
το υδατογράφημα.


Αντώνης Μπουντούρης