Ω, οι λέξεις είναι ελεήμονες
φτιάχνουν καταφύγια,
προστασία
απ’ τη λογική και τη συνήθεια,
(ενίοτε και απ’ το παράλογο).
Μα πάλι όμως,
η πραγματικότητα είναι απαραίτητη
για να αποδελτιώνεις
μετωνυμίες και παρωνυμίες
και ν’ αποπληρώνεις την ανυπαρξία
με γράμματα και σημεία (στίξης).
Τότε μπορείς να δικαιώνεσαι
(λεκτικά)
μπροστά στις θλίψεις
και να γλυτώνεις απ’ την
περιφρόνηση.
Ο Χριστόφορος Τριάντης υπηρετεί στη δημόσια εκπαίδευση από το 1998. Αρθρογραφεί στον τοπικό τύπο των Τρικάλων και στην ιστοσελίδα του τοπικού συνδέσμου φιλολόγων (filologoi.gr). Επιθυμία του είναι να γράφει ποιήματα χρησιμοποιώντας τις λέξεις «με προσοχή, πάθος και αίμα!» όπως είπε ο Νίτσε και «να εξαφανίσει τη ματαιοδοξία του» όπως είπε ο Έζρα Πάουντ.
