Κατερίνα Γκιουλέκα

χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  8ο Μάιος 2025                                                                               Αναγνώσεις μελών της λέσχης   […]

(ανακαλούν ανέμους τα πουλιά;) Πρώτα κόπασε  έπειτα τράβηξε γι’ αλλού ο δυτικός άνεμος· κεντώ ένα μωσαϊκό ζωής σε πλήρη θέα να φυλάξω  μια πολύτιμη ψηφίδα συνθέτω μιαν εικόνα την ορμηνεύω να επιμένει  -τι απομένει- να μιλά να αφηγείται μ’ εκδοχές τη στιγμή όπως ξεπρόβαλες από την φαντασία μου κι απόδειπνο ανηφορίσαμε μαζί βαθιά  οχυρωμένοι μες […]

(του Μ.) Κάποια στιγμή (ρητώς ζητώ να το παραδεχτείς) είναι αργά  πια για τον Βόρειο Πόλο σ’ αυτό το αργά είναι κρυμμένο το φλουρί στα άρβυλα ως τώρα που έλιωνες το κέρδος όλο νύχτες παρατηρώ ακόμα να τον μελετάς με μέρας φως προς τη μεριά του ν’ ατενίζεις προσάραξες ωστόσο νότια εδώ στα καθ’ ημάς τη […]

χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  6ο  Μάρτιος 2025 Α Γ Ρ Ο Σ  Α Ι Μ Α Τ Ο Σ                                                                   […]

χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  5ο  Φεβρουάριος 2025 ο Ξένος – ακόνισε  φτερά – Τζορτζ  ΦΛΟΫΝΤ                                                                            […]

  χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  4ο   Ιανουάριος 2025   Ἅ δ η ς  ἁ π α λ ῶ ς Κωνσταντίνα Σιαχάμη Αποπλεύσεις και ελλιμενισμοί συνεχίζονται κανονικά παρά τα σκαμπανεβάσματα και τις ανά λιμάνι προκλήσεις. Εδώ πρόκειται για την 1η ποιητική συλλογή της Κωνσταντίνας Σιαχάμη, από τις εκδόσεις ΚΙΧΛΗ (2023). Η συλλογή […]

χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  2ο   Νοέμβριος 2024                    Κ Α Π Ν Ι Ζ Ο Ν Τ Α Σ  Τ Α  Δ ΑΧ Τ Υ Λ Α  Τ Ω Ν  Α Λ Λ Ω Ν                  […]

  ΛΕΣΧΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΟΝΟΚΛ             Το ημερολόγιο της ΣΤΕΡΙΑΝΗΣ ΖΑΛΗΣ χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι  1ο  Οκτώβριος 2024   Ο Ρ Ι Σ Τ Ι Κ Α   Φ Α Ι Ν Ο Μ Ε Ν Α                       […]

ΛΕΣΧΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΟΝΟΚΛ             Το ημερολόγιο της ΣΤΕΡΙΑΝΗΣ ΖΑΛΗΣ λ ι μ ά ν ι α της Λέσχης Ανάγνωσης Ποίησης ΣΤΕΡΙΑΝΗ ΖΑΛΗ (Μονόκλ «Βιβλιοπωλείο – Εκδόσεις – Περιοδικό») ε ι σ α γ ω γ ι κ ά Από την άνοιξη ήδη του 2023 ξεκίνησε με πρωτοβουλία του ποιητή Αντώνη […]

Πρώτα η ζυμαρένια ανηφόρα μετά η τούμπα κι η κατηφοριά –ο ήλιος να παρακολουθεί αμέτοχος τάχα– και τότε η θάλασσα  –μακάρια ρωμαλέα– με την υπόσχεσή της –σκοτεινά κυανή– να τυφλώνει τα σπαρτά σε δεμάτια  να δωρίζουν σύνδεση άχρονη να σμιλεύουν τη σκηνή τον κόπο αφημένο πίσω στις πλάτες και το ποδήλατο να παραμένει στη ρότα […]