Απόστολος Θηβαίος

Τα προπλάσματα Αυτού του κόσμου Διαθέτουν σπάνια ηθική. Παριστάνουν μυστικές φιγούρες,  σπάνιες  Σαν το θεριό Που σπάραξε Μέρα μεσημέρι Από ψέμα Τους Ιππόλυτους Στις όχθες της Επιδαύρου   Όσα δεν σαρώνει Η ιστορία   Την αποψινή ιστορία μου την διηγήθηκε κάποιος περαστικός. Αράδιασε τα αδειανά του μπουκάλια και ύστερα, από μια μακρά σειρά σιωπών που […]

Η σιωπηρή, λαϊκή ιστορία Διαθέτει την Δική της προπαίδεια    Καζαμίας, έντυπο ντυμένο τον λευκό μανδύα μιας λαϊκής αθωότητας   Τον συνάντησα πρώτη φορά μες στους σωρούς των αποσυρμένων πραγμάτων. Ο χρόνος είχε τσακίσει τις σελίδες του, όμως ο ανύπαρκτος αστρονόμος συνέχιζε να πλέκει το εγκώμιο της τύχης αυτού του κόσμου. Βυθισμένος μες στην παρατήρηση, […]

 […Λόγια που ακούστηκαν σε μια περίσταση κάπως θλιβερή, όταν η ορθογραφία του κόσμου στερεύει και θαρρείς πως ξυπνούν για σένα τα πιο σκληρά χρόνια. Ειπώθηκαν για την Ελένη που κανείς δεν γνώριζε πως ζούσε, έξω από εκείνα τα δίχως δέρμα κορίτσια που μυρώνουν τα υφάσματα μες στις αχανείς αίθουσες. Όλα συνέβησαν στο Κάντις κάτω από […]

Τώρα πια Όλα μοιάζουν Ιδανικά και Αγαπημένα. Ακόμη και Οι αποχαιρετισμοί   Από το μαρτυρολόγιο Των αθεράπευτων ερώτων   Κανείς δεν έκανε το πρώτο βήμα. Οι επιθυμίες τους δεν μπορούσαν να αποδειχτούν τόσο απρόσεχτες πια, οι φορεσιές τους δεν σήμαιναν τίποτα. Κάτω από στρώματα χαμένων πόλεων, οι εραστές, πρόσωπα βγαλμένα από το χρονικό των ανέμων, […]

Αυτή η Κόνιτσα Που σε προσμένει Δώθε από το καινούριο Είναι ένας αυθεντικός Ένας γνήσιος καθεδρικός Κάθε καιρού ελληνικού.   Με αφορμή μια εξαίσια φιλολογική βραδιά, ένα αβέβαιο οδοιπορικό που αρχίνησε αναπάντεχα, από τούτο εδώ, το γαλάζιο μου στενό.   Καμιά φορά, πήραν να διαβάζουν σκόρπια κείμενα από την ανθολόγηση. Ήταν μια συλλογική αφιέρωση στο […]

Υπάρχουν μουσικές από τα βάθη των αιώνων, παλιοί ψυχαγωγοί που ξέμειναν, άγγελοι που τους βαραίνουν πια σωρός τα παραπτώματα. Μήπως προτίμησαν την ζωή εδώ κάτω, κανείς δεν ξέρει αν τα λάθη τους θα λογιστούν για πράξεις ηθελημένες και συγγένειες εκλεκτικές.   Μουσικές που δεν φοβούνται την σκόνη του καιρού, το κουρνιαχτό του, που με μια […]

[..Είναι κάποια ώρα Που όλα τριγύρω Θέλουν να μιλήσουν..]   Διήγημα με απόλυτη αφοσίωση Στην έννοια του κλασικού   Κάτι παράξενο συνέβη στο γαλάζιο μου στενό. Κάτι που δεν συνηθίζεται, που συνιστά μια αλλόκοτη περίσταση δίχως προηγούμενο και αφορμή. Περί τις δέκα το βράδυ μια ακολουθία από οχήματα του εθνικού, αρχαιολογικού μουσείου στάθμευσε στην είσοδο […]

Εις το Βλαχολίβαδο, Κώμη Βλαχική, Στο βουνό Σιάπκα, Στην επαρχία Ελασσόνος. Εκεί που πρωτάκουσα Τα φοβερά εκκοκκιστήρια Να τραγουδούν.   Ιστορία βασισμένη Στο παραμύθι «Το κοριτσάκι Με τα σπίρτα» Του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Και τα δυο κορίτσια είναι θεοσεβούμενα. Βέβαια, τι νόμιζες; Στο καμαράκι τους έχουν ένα μικρό εικονοστάσι και την λαϊκότερη φωτογραφία της Παναγίας. […]

 […Η ιστορία του ξενοδοχείου Μορφεύς κυλά δίχως υπερβολές και ακραίες λεπτομέρειες. Η φήμη του, οι άνθρωποί του, το πελατολόγιο των υψηλών αξιώσεων, η παλιά εκείνη Ελένη που τριγυρνά στους διαδρόμους ρωτώντας για τον Πάρη και την τύχη του πολέμου, οι ψεύτικες οι δόξες, τα ηλεκτρισμένα ακόρντα που παίζουν στο φόντο, μπορούν με επάρκεια να περιγράψουν […]

Το επέκεινα Του κτίζειν   Αμοργός, ένας κόσμος Αισιόδοξος Και Ηρωικός   Έριξε τις λόγχες του μες στην άγρια καρδιά μας, πήρε την φωνή του και έφυγε μακριά. Λένε, πως πήγε να βρει στα φαράγγια της Αρκαδίας τον παλιό, παιδικό του εαυτό. Άλλοι είπαν πως μετά τις ύστατες αυτές πράξεις που υπήρξαν γεννημένες μισές από […]