Χρυσάνθη Σουκαρά

Από την τελευταία φορά που σε είδα, έγιναν πολλά Άλλαξα δουλειά, έβαψα μαλλί Αγόρασα καινούργιο καναπέ, σε χρώμα φιστικί Χρώμα που μ΄ αρέσει αλλά σου ήταν αδιάφορο γιατί σου θύμιζε παγωτό Δένει καλά με τους λευκούς τοίχους Έκανες λάθος και εδώ Κατάφερα να τελειώσω τον Οδυσσέα του James Joyce Γεγονός που θεωρώ επίτευγμα γιατί είχα […]

Και τώρα που βρίσκονται στο τέλος Τώρα που ειπώθηκε ό,τι ήταν να ειπωθεί Που αναλύθηκε το καθετί Που ζυγίστηκαν οι λέξεις, τα συναισθήματα, οι στιγμές Δέκα τοις εκατό Είκοσι Τριάντα – Να το αφήσω στο 70; – Πάμε μέχρι τέλους Εκσφενδονίστηκαν από τα στόματα αλήθειες Πλήγωσαν Στέρησαν απολαύσεις Τσάκισαν κορμιά, μέχρι πρότινος υγιή Τώρα που […]

Δεν αισθανόταν ότι ανήκει πουθενά Στα γλέντια των φίλων Στις διεκδικήσεις των πολλών Στην θλίψη τη δική του πάλι ξένος Μια ζωή στο εντός εκτός και επί τα αυτά Έμεινε πίσω, συνηθισμένος να ζήσει την ίδια ιστορία ξανά και ξανά Σαν εγκλωβισμός που έρχεται από παλιά Χαμένοι έρωτες και ανίσχυρα ιδανικά Ο καφές δεν είχε […]

Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Για την ακρίβεια ήταν 19 Δεκεμβρίου. Τέτοια εποχή πέρυσι είχαν βγει πρώτο ραντεβού. Ευτυχώς χώρισαν αρχές Δεκέμβρη. Μην γιορτάζουν επέτειο γνωριμίας και χωρισμού την ίδια μέρα, μην παρατάσσονται οι αρνητικές αναμνήσεις με τις θετικές τόσο ξεκάθαρα. Είχε κατέβει στο κέντρο της πόλης  για τα χριστουγεννιάτικα δώρα που θα αγόραζε για την οικογένειά της. […]