Η γυναίκα μου πέθανε, είμαι λεύτερος! Μπορώ λοιπόν, να πίνω ως την υπερβολή. Όταν γύριζα αδέκαρος, Οι κραυγές της μου ξέσκιζαν την ψυχή! Όσο κι ένας βασιλιάς είμαι ευτυχής. Ο άνεμος είναι καθαρός, θαυμάσιος ο ουρανός… Είχαμε ένα καλοκαίρι όμοιο Όταν κοντά της έγειρα θερμός εραστής! Η φοβερή δίψα που με ξεσκίζει Θα ‘χε ανάγκη […]
Εκδόσεις Γκοβόστη
Τζούλια Γκανάσου | Γονυπετείς
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ Υπέρ Πίστεως [Απόσπασμα από τις σελίδες, 51,52.] Ο δρόμος προς Εκείνη δεν είναι βατός, ούτε απομένει λίγη απόσταση. Ο κόσμος που ακολουθεί το μονοπάτι είναι πάρα πολύς και ο τάπητας δεν είναι βελούδινος. Στα αυτιά μου φτάνουν λυγμοί, αγκομαχητά και γέλια σχεδόν νευρικά, κουβέντες που δεν ξεχωρίζω. Δεν είναι απλό. Τα […]