Γρηγόρης Σακαλής

Πολλές φορές θέλω να γράψω για το σήμερα μα με πάει ο νους μου στο παρελθόν αναρωτιέμαι πόσο δυνατό είναι το χθες που συχνά δεν σ’ αφήνει να ζήσεις το παρόν οι μνήμες οι πληγές τ’  απωθημένα είναι τόσο ριζωμένα στη συνείδηση και το υποσυνείδητο μας που πάντα τα κουβαλάμε είναι η προίκα μας που […]

Ένα σμήνος πουλιών πετάει ψηλά στον ουρανό να ΄ναι οι ελπίδες μου που απομακρύνονται βιαστικά καθώς η πραγματικότητα δεν επιτρέπει όνειρα να ΄ναι τα αισθήματα μου που δεν βρίσκουν ανταπόκριση και μένω μόνος και πικραμένος τι να ΄ναι πάντως εγώ θα συνεχίσω να ονειρεύομαι δεν θα πάψω να αισθάνομαι σαν μικρό παιδί είναι η μόνη […]

Ένα τραγούδι σιγοτραγουδάς μέσα στο κελί που δεν διάλεξες μα είσαι έχεις όλες τις ανέσεις TV και laptop και μερικές φορές αισθάνεσαι λεύτερος ω, τι ψευδαίσθηση ξεχνάς ότι σ΄έχουν ρυθμίσει σαν ρολόι τι ώρα θα ξυπνήσεις τι ώρα θα φας πότε θα κοιμηθείς ζεις τον απόλυτο έλεγχο ακόμα κι αν το κελί σου δεν έχει […]

Αγαθοί γίγαντες δουλεύουν τραβάνε το κουπί τους δίνουν διαταγές λευκοί νάνοι με μηχανήματα τους έχουν περιορισμένους και τους φρουρούν πιστοί γίγαντες με στολή οι νάνοι έχουν αναλάβει να επιβάλλουν την τάξη να πνίγουν εν τη γενέσει της κάθε διαμαρτυρία και να μαζεύουν το χρήμα γι΄αυτούς και τ΄αφεντικά τους η μηχανή δουλεύει καλά μα οι ιθύνοντες […]

Καθώς η αχαριστία το μίσος, η κακία επικρατούν ανάμεσα στους ανθρώπους παίρνει ο καθείς τα μέτρα του δεν συγχωρεί κανέναν όσο σκληρό κι αν είναι αυτό προτιμά να πορεύεται μόνος του παρά να πατήσει σάπιο σανίδι το πρώτο λάθος είναι και το τελευταίο ας λέει η Βίβλος τ’ αντίθετο οι άνθρωποι συνήθως είναι μικροπρεπείς, αχάριστοι […]

Σε μαζικές διαδικασίες προδιαγεγραμμένες οι άνθρωποι ελέγχονται μπαίνουν στο μαντρί της ομοιομορφίας δεν χρειάζεται στρατός ούτε αστυνομία το νερό τρέχει στ΄ αυλάκι από μόνο του σε social media εκτονώνονται όλοι ο θυμός τους η απελπισία η επαναστατικότητα όλα χωνεύονται στα ρυάκια κάποιας μαζικής διαδικασίας απ΄τις πολλές που υπάρχουν τα κόμματα η θρησκεία νομίζεις σε ολοκληρώνουν […]

Οι παγωμένοι αγέρηδες της μοναξιάς σε χτυπούν αλύπητα πολύ καιρό τώρα κι είναι η ζωή σου θρύψαλα ένα μαρτύριο δίχως τέλος αφού έχασες τ’ αγαπημένα σου πρόσωπα και δεν έχεις σύντροφο στη ζωή σου πλέον κολυμπάς καθημερινά στη θάλασσα της ρουτίνας όλο τα ίδια και τα ίδια τίποτα καινούριο τίποτα διαφορετικό πας το πρωί στη […]

Σε είδα στην αρχή στα ξεκινήματα σου Amy ήσουν κορίτσι τρυφερό γεμάτο χυμούς πολλά υποσχόμενο κι όλοι περίμεναν το επόμενο βήμα σου κι ύστερα το επόμενο μα εσύ ανακατεύτηκες με τις ουσίες κι άρχισες να λιώνεις η φήμη σκοτώνει σε είδα πάλι λίγο πριν το τέλος τίποτα δεν θύμιζε τον παλιό σου εαυτό Amy παρά […]

Γράφω από ανάγκη όχι επιλογή. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω αλλιώς αν δεν γράψω θα σκάσω. Γράφω για να εκφραστώ αν εκφράζονται κι άλλοι πέντε, δέκα, είναι καλό. Η γραφή είναι ο καθημερινός μου κάματος. Έχει χαρές αλλά και πίκρες. Συχνά ανίδεοι ειδικοί με απορρίπτουν. Όσο κι αν λες δεν με νοιάζει σε νοιάζει, […]

Ξημερώνει στης γης τ’ απέραντα λιβάδια κι όλα τα ζωντανά ξυπνούν κι αναριγούν οι πολιτείες των ανθρώπων ξυπνούν κι αυτές γεμίζουν οι δρόμοι ανθρώπους κι αυτοκίνητα ο καθημερινός κάματος αρχίζει κι όλα μοιάζουν φυσιολογικά μα αλίμονο δεν είναι η αδικία είναι στο προσκήνιο κι ένας παράξενος ιός παραμονεύει να μπει στο αίμα μας όλοι όμως […]