Δημιουργεί ρεύματα αέρα καθώς περπατά γύρω από τις ανθισμένες μαργαρίτες. Σταματάει και σκύβει πάνω από το λευκό πέπλο. Αισθάνεται στα γυμνά της δάχτυλα την πρωινή δροσιά και χτενίζει τα μεταξένια πέταλα. Θέλει να τα προσφέρει. Δίλημμα. Κόβοντας μια μαργαρίτα αφήνει μία ζωή λειψή. Σέπαλα, πέταλα, στήμονες και ύπερος αποκόπτονται βίαια από τον μικρό αυτόν οργανισμό […]
Ιωάννης Μωραΐτης «Νορβηγικό τοπίο (εκδόσεις Ιωλκός, 2025)
Το Νορβηγικό τοπίο γράφτηκε εξ ολοκλήρου μέσα σε ένα καλοκαίρι. Θυμάμαι πόσο αφοσιωμένος σ’ αυτό ήμουν τότε· οι λέξεις έπρεπε να αποδίδουν σωστά το νόημα που ήθελα να περάσω, ταυτόχρονα όμως, ήθελα να αφήσω τους αναγνώστες να μαντέψουν τι κρύβεται, μέσα σε αυτό το παράξενα ασφυκτικό σύμπαν που δημιούργησα. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, ένιωσα από […]
Πρωτομηνιά, μέρες τ’ Αυγούστου
[…ήσυχες που ‘ναι οι μέρες τ’ Αυγούστου, σαν του Μάνου. Αποτρύγι λέει του χρόνου, περνάει αργά με όλες τις τιμές ο αυτοκράτορας μήνας…] Κατέβηκε με τα σκουπίδια ανά χείρας. Καμία ανεξαιρέτως νύχτα δεν άλλαξε τις συνήθειες του. Και το να πάει τα σκουπίδια εντάσσεται σε αυτές, κάτι σαν σκηνές μιας καθημερινής τελετής. Έπειτα έριξε μια […]
Γρηγόρης Σακαλής | Πάλι απ΄την αρχή
Ώρα εντεκάμιση τη νύχτα. Όλα δείχνουν ότι τίποτα τίποτα δεν αισθάνεσαι για μένα μόνο σου αρέσει να παίζεις μαζί μου μη νομίζεις δεν είμαι ο χαζός που δεν αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα μα να κοντεύουν μεσάνυχτα κι είναι η ώρα που με πνίγουν τα αισθήματα μου και δεν μ΄αφήνουν να ησυχάσω πάλι θα πω ψέματα στον […]
Αλεξίας Κουδιγκέλη | Ίσως δεν κάνω για άνθρωπος μόνο για καλλιτέχνης (Εκδόσεις Ιωλκός, 2025)
Μια ποιητική κατάθεση εσωτερικής σύγκρουσης και αναζήτησης Η ποιητική συλλογή Ίσως δεν κάνω για άνθρωπος, μόνο για καλλιτέχνης γράφτηκε σιωπηλά, κομμάτι κομμάτι, σε στιγμές που ένιωθα πως οι λέξεις μπορούσαν να κρατήσουν βάρος που αλλιώς δε χώραγε πουθενά. Δεν ξεκίνησα να γράψω ένα βιβλίο· ξεκίνησα να γράφω για να καταλάβω — τι νιώθω, τι θυμάμαι, […]
Ανιχνεύοντας το αόρατο
Γράφει ο Αντώνης Τσόκος Πατρίδα Η γλώσσα στην οποία αισθάνεσαι Η γλώσσα στην οποία σιωπάς Η ποιητική συλλογή “Έγγραμμα” του Βασίλη Παυλίδη ξεκινά με μια γλώσσα που μοναδικό της σύνορο είναι το συναίσθημα. Στο πρώτο ποίημα με τίτλο “Θεσσαλονίκη 2015” ο ποιητής αγκαλιάζει την πόλη του. Σε μια πράξη στοργής ίσως και απελπισίας. Στέκεται […]
Απόστολος Θηβαίος | Το καρτέρι
θέατρο […το φεγγαρίσιο πρόσωπό της το λαμπρύνουν δυο μαύρα μάτια κάτω από το φακιόλι…] (Ν. Εγγονόπουλος, “A Revoir:Theophilos”) (Μικρή, δασώδης έκταση πλάι στη λίμνη. Φύσης πυκνή και έξαλλη, δέντρα και άνθη και πουρνάρια φουντωτά, απ’όλα διαθέτει το τοπίο. Ήχοι πουλιών, φτεροκοπήματα, αγριόπαπιες και κοπάδια τσίχλες που κάθε τόσο σκορπίζουν και ύστερα επιστρέφουν, παίζοντας το […]
Mary Ruefle | Το γάβγισμα
Πήγα τον σκύλο μου βόλτα στην λίμνη, στάθηκε δίπλα στο νερό και γάβγιζε, η ηχώ επέστρεφε κι αυτός την γάβγιζε, πάλι και πάλι γάβγιζε την ίδια του την ηχώ, πιστεύοντας πως κάποιος άλλος σκύλος ήταν στην άλλη άκρη της λίμνης. Καλωσόρισες στην ποίηση, είπα. Μετάφραση: Νίκος Β. Ορφανός Η Mary Ruefle (γεν. 1952) είναι […]
Ευαγγελία Χαραλάμπους | Το ξεχασμένο σάστισμα πως ζούμε
«Το ξεχασμένο σάστισμα πως ζούμε» 1 Τον Οκτάβιο Παζ τον έχει χώσει στην κρυφή θήκη του σακιδίου. Διασχίζει τη λεωφόρο σβέλτα, με αυτό το μαύρο σακίδιο. Αν υποψιαστούν, αν τον ψάξουν, μπορούν ακόμα και να τον απελάσουν. Δεν αστειεύονται με κάτι τέτοια. «Ούτε τη μάνα σου να εμπιστεύεσαι! Κανέναν!» θυμίζει στον εαυτό του. Όλοι τώρα […]
ΛΕΣΧΗ ΠΟΙΗΣΗΣ ΜΟΝΟΚΛ | Το ημερολόγιο της ΣΤΕΡΙΑΝΗΣ ΖΑΛΗΣ | λιμάνι 8ο
χρονιά δεύτερη λ ι μ ά ν ι 8ο Μάιος 2025 Αναγνώσεις μελών της λέσχης […]