«Καλώς ήρθατε στον πάγκο μας. Όπως βλέπετε ο πάγκος μας είναι σκεπασμένος με σεμεδάκια αφού πιστεύουμε ακράδαντα στις παραδοσιακές αξίες. Σήμερα, εδώ που βρίσκεστε είστε όσο πιο κοντά έχετε πλησιάσει ποτέ στη θέωση. Όπως βλέπετε το πεζοδρόμιο εδώ είναι στρωμένο με κόκκινο χαλί, αφού η πρωτόγνωρη, εξυψωτική υπηρεσία που μπορούμε -αν φυσικά μας το επιτρέψετε- […]
Μαρίλια Γιακουμή | Μικροί πολεμιστές
Πλησιάζουν Χριστούγεννα και είθισται να είναι η αγαπημένη γιορτή των παιδιών, ανεξαρτήτου ηλικίας. Όλο αυτό το διάστημα, που, ομολογουμένως, ήταν σκληρό και δύσκολο για όλους, με αισθήματα φόβου, αγωνίας, μοναξιάς και πολλές άλλες συναισθηματικές διακυμάνσεις, τα παιδιά, όλων των σχολικών βαθμίδων, προσπάθησαν να διατηρήσουν την καθημερινότητα τους. Μέσα από επτάωρα διαδικτυακά σχολικά προγράμματα, διαδικτυακά φροντιστήρια […]
Αντώνης Τσόκος | Σεκάνς στους ακάλυπτους
Υποθετικό πλάνο: Είναι νύχτα. Πάνω από τα κεφάλια μας στέκει μια αναμνηστική πανσέληνος. Ένα κίτρινο φως διαπερνά τις ξεκλείδωτες κουμπότρυπες των απλωμένων πουκαμίσων. Αιωρείται στον ακάλυπτο χώρο δύο παλαιομοδίτικων κτιρίων, ενώνεται με την μετόπη του τετάρτου ορόφου και αναιρείται. Χαμηλής κατανάλωσης πλάνο: Ταυτόχρονα αναιρείται κι η νύχτα. Στα πενήντα δύο τετραγωνικά του τετάρτου πατώματος. Με […]
Δημήτρης Καρπέτης | Νεοπλασία
Χαμόγελο πομπώδες ισχνό στολίδι του πόθου, γνέφει στον αφανή αστικό γαλαξία της εγκοσμιότητας. Φωνές ελκυστικές κάμπτουν τα κιγκλιδώματα του χρόνου. Μέσα στη νύχτα ξαναράβονται τα σύννεφα οι καύτρες των τσιγάρων φωτίζουν το θόλο. Την αταραξία της σιωπής ακολουθούν ώρες επαγρύπνησης. Υπολείμματα ονείρων διογκώνονται, μια νεοπλασία κατατρώει τα εφήμερα! Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια […]
Πάνος Χατζηγεωργιάδης | Ο Νεοσυμβολισμός στα Ελληνικά γράμματα
(Μια αναφορά στην λογοτεχνική γενιά του 1920) Εκατό χρόνια πίσω στο χρόνο, υπήρξε ένα λογοτεχνικό ρεύμα στα νεοελληνικά μας γράμματα, που από τους ιστορικούς και τους μελετητές της λογοτεχνίας πήρε το όνομα “Γενιά του 20”. Η γενιά αυτή των λογοτεχνών η οποία διαχωρίζεται από τους αμέσως προηγούμενους σε συμβολιστές και νεοσυμβολιστές, σημείωσε και μια […]
Νεκτάριος Μπέσης | Μέσα σε ένα ποίημα
Δυο σφιγμένα ξύλινα χέρια, δυο ορθάνοιχτα μάτια, που ψελλίζουν, ένα ποίημα. Όταν δεν θα έχουν ουρανοί, τίποτα πια να πουν και θα κοιτάζουν την πρωινή δροσιά, μέσα σε ένα ποίημα. Οι φίλοι μας θα έρχονται και θα φεύγουν, με δάκρυα στα μάτια, σαν να μας βλέπουν κάπου αλλού. Εμείς όμως θα στριφογυρίζουμε χαμένοι, με ένα […]
Σοφία Πολίτου-Βερβέρη | Σπασμένο ειδώλιο
Σαν πούμε κατάμουτρα αρκετά πια, επιτέλους ας μονάσουμε δίχως αμοιβαίες αναμνήσεις μα και δίχως βίαιες σκηνές αμνησίας, την ίδια στιγμή τα μάτια θα εκραγούν ενώ λαθεμένα από κάπου θα μας συμβουλεύουν πως έτσι προφυλάγουμε τα άκαμπτα νώτα μας και αναπαύουμε τα σπασμένα μας χέρια από τις ιερότερες αγκαλιές. Σαν πούμε κατάμουτρα αρκετά πια, επιτέλους ας […]
Moments in the Light:8 Photographs by Edward Levinson + 8 Haiku by Maria Papatzelou. Μια μικρή Χαϊκού, ασπρόμαυρη ιστορία. A small Haikou black and white tale.
βράχια σκόρπισε το θεϊκό ζευγάρι, οχτώ σύννεφα. scattered rocks of the divine couple, eight clouds above μη συνεχίζεις, ψιθύρισε το δέντρο ιερό βήμα uncontinuous path the tree whispers following your sacred step πέτρινες μάσκες θλιμμένα χαμόγελα σκόνταψα πάνω. masks of stone I stumpled upon smilling in sorrow σβηστό φανάρι την ομίχλη κράτησε μυστική σκάλα no […]
Αργύρης Χιόνης | Η μελαγχολία
Η ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΑ, έλεγε ο Λί Πό, είν’ έν’ ασήμαντο λουλούδι, σχεδόν άχρωμο, αλλά με άρωμα τόσο μοναδικό, τόσο υπέροχο που, ακόμα κι όταν βρίσκεται μονάχο του, σε κήπο απέραντο, χαμένο ανάμεσα σε αναρίθμητα, εκρηκτικά χαράς λουλούδια, είναι αυτό μονάχα που αναζητά ο επισκέπτης, αυτό που τελικά θ’ αποκομίσει φεύγοντας, αυτό που θα καρφώσει στα μαλλιά […]