Ο από πάνω ξυπνάει πριν από μένα Μ’ έναν κουβά πιάνει νερό απ’ το μαξιλάρι του Νίβεται Πίνει Ποτίζει Λοιπόν το σκοινί του φτάνει ως εδώ Στις ξηρασίες βάζει χέρι στα δικά μου αποθέματα Θα μπορούσα να μην επιτρέπω την άντληση Μια και καλή ν’ αλλάξω θέση στο κρεβάτι Ή να ξυπνάω πρώτος Όμως τι […]
Ποίηση
Άγγελος Ερατεινός | Σαντορίνη – Σάντα Ειρήνη
Ανθεί σε σώμα σκοτεινό φρύδι λευκό η καλντέρα με τρούλους και ανοίγματα γαλάζιο τ’ ουρανού της Ο Άγγελος Ερατεινός γεννήθηκε στη Χίο το 1950. Έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές: Κινάθισμα (1982), Της Καρδιώτισσας (1988), Το σκοτάδι πίσω (2017), Στίχος με στίχο (2019), Ενδοχώρας Αμάραντα (2023).
Γιώργος Χ. Ζαχαρόπουλος | Δύο ποιήματα
Περί αριστερού βραχίονος Προς τι η έκπληξις κύριοι; κάθε δεσμώτης μετράει το χρόνο με ὁλκούς στους τοίχους της ειρκτής του […]
Δέσποινα Ντάση | Σκόνη
Λες και ήτανε ποτέ ο χρόνος με το μέρος μας, λες και μας λυπήθηκε ποτέ η μνήμη. Αλλάζω το δέρμα αλλάζει η εποχή τα τρένα περνούν κι εγώ τρέμω — αυτά που σφυρίζουν σαν φεύγουν αυτά που ξανά δεν θα ‘ρθουν. Κοιτώ το ρολόι μοιράζονται οι ρόλοι ακίνητη μένω και γύρω μου όλοι σώματα αλλάζουν, […]
Αλήτις Τσαλαχούρη | Σάκος του μποξ | Εκδόσεις Οδός Πανός
Μπαλόνι – Στην αίθουσα θεραπειών της κλινικής-Οριακές Διαταραχές-Σχιζοφρένειες και Ψυχαναγκαστικοί-Κυνηγούν ένα μπαλόνι–Που βλέπουν μόνο αυτοί–Και πρέπει να πετούν ο ένας τον άλλον σαν το παιδί-Που δεν υπήρξαν και τους οδήγησε εκεί-Όμως-Μια Σχιζοφρένεια-Ή το Κορίτσι με το μαχαίρι στην κοιλιά-Που την μαζέψανε πριν χρόνια –Να περπατάει γύρω απ’ το σπίτι της-Με ένα μαχαίρι στην κοιλιά- […]
Peny Delta | Το κάδρο
Βρίσκομαι κρεμασμένη σε έναν τοίχο. Πού και πού περνάς, να ισιώσεις το κάδρο μου. Παρατηρείς πως γέρνω. Κάθε φορά και περισσότερο. Δεν φταίνε οι πρόκες, σου απαντώ : – πώς να βαστήξουν το κορμί μου. – Φταίει που ξέχασες, καιρό τώρα, να με βγάλεις από το κάδρο για μια βόλτα. Χτυπώ τα πόδια μου στις […]
Αντώνης Τσόκος | Τα άστρα που αγάπησες σάπιζαν κάθε βράδυ
Kορίτσι του βουνού με το ασήμι στα μαλλιά που σαν πουλί μαλώνεις μες τα δάση κάτω από τη φυλλωσιά της κερασιάς τ’ άστρα να ωριμάσουν περιμένεις. Από τον ουρανό να πέσουνε στη γη κι όπως τα φρούτα στο χωράφι να σαπίσουν.
Δημήτρης Καρπέτης | Τροφή
Φυτά αναρριχώμενα κάλυψαν τις ρωγμές των σωμάτων. Αποκαΐδια ψεύτικων εικόνων έκρυψαν τα ηλιοβασιλέματα. Ένα φιλί πικρό σφράγισε την προδοσία των πόθων. Αναγνωρίζω τα γυμνά σου πέλματα, φτεροκοπούν αδέσποτα στη μουσική που ανεμίζει. Η νοσηρή σιωπή με παρασύρει, καθώς απομακρύνεσαι η μονοτονία κυριαρχεί. Αναζητώ την όψη σου. Χωρίς τροφή, εξαντλημένος απ’ την οδύνη η ανάσα εξασθενεί. […]
Χρυσοβαλάντου Τσιρώνη | Δύο ποιήματα
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΕΥΓΟΥΝ Τα πράγματα που μας διαφεύγουν ναι, πώς προσεγγίζεις αυτό που παύει να σε αφορά όταν τυπώνεις όρκους και αδυναμίες γνησιότητας την ίδια ώρα πολύ κουρασμένος να σταθεροποιείς συνειδήσεις -να ρωτήσω πώς καταγίνεται κανείς στις εξαιρέσεις με ποιό εναπομείναν φθόγγο νοσταλγούμε ό,τι δεν έχουμε από πού ήρθε η απουσία η παραμονή […]
Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος | Ποιήματα
Άτιτλο Ανώνυμε πρόγονε του Ομήρου μια γέννα κι εμείς δικού σου σπόρου κι ας είμαστε από άλλο χώμα ταγμένοι. Σε τιμούμε γενναίε ποιητάρη της γης του Κις. …περί γλώσσας και λήθης Σε προσκυνώ, γλώσσα, πολλά τα θαύματά σου. Κική Δημουλά, Τυφλό σύστημα επαφής Ι. Όλη μου η ζωή ένας αγώνας δρόμου γλώσσα· σαν αμοιβάδα […]