(ανακαλούν ανέμους τα πουλιά;) Πρώτα κόπασε έπειτα τράβηξε γι’ αλλού ο δυτικός άνεμος· κεντώ ένα μωσαϊκό ζωής σε πλήρη θέα να φυλάξω μια πολύτιμη ψηφίδα συνθέτω μιαν εικόνα την ορμηνεύω να επιμένει -τι απομένει- να μιλά να αφηγείται μ’ εκδοχές τη στιγμή όπως ξεπρόβαλες από την φαντασία μου κι απόδειπνο ανηφορίσαμε μαζί βαθιά οχυρωμένοι μες […]
Author: AntonisTsokos
Απόστολος Θηβαίος | La injusticia es mejor, Rosa
[..οι αθώες καρδιές τίποτε δεν ξέρουν…] Έργο βασισμένο σε κάποια ρήση του Γκαίτε σύμφωνη με τα ήθη μιας εποχής (Καλαίσθητο σαλονάκι εποχής. Με όλες τις ανέσεις, καναπέδες με ταφταδένιες μαξιλάρες και γυριστά πόδια, φτιαγμένοι από το πιο σπάνιο ξύλο. Σερβάντες και καθρέφτες από υδράργυρο και επιχρυσωμένη κορνίζα. Στις τέσσερις γωνιές του σαλονιού, οι ψηλοί κηροστάτες […]
Χρήστος Μπήτσικας | Αυτισμός και αίνιγμα στον Σοφοκλή (Μια οντολογική προσέγγιση)
Αυτισμός (καταφυγή στον δικό κόσμο του των ιδεών και λήξη επαφής απ΄το περιβάλλον) Τί θέλει ο θεός;… ενόσω ο Οιδίποδας υποκλίνεται στον έλεγχό του, ρωτώντας Τον ποιοι είναι οι γονιοί του, για να αποφύγει την αμαρτία. Μήπως είναι ένας αυτιστικός που γυρεύει πάση θυσία την εκπλήρωση της προφητείας Του; «Θα αμαρτήσεις…» του απαντά. «Πάση θυσία, […]
Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι: στα παιδιά
Γράφουν: Κωνσταντίνα Λύγκουρη – Νίκος Γαλάνης Το βιβλίο στα παιδιά του Βλαδίμηρου Μαγιακόφσκι, σε μετάφραση-απόδοση Κωνσταντίνας Λύγκουρη και Νίκου Γαλάνη που εκδόθηκε το 2022 από τις εκδόσεις Ενάντια, προσθέτει ένα σημαντικό κομμάτι στην εικόνα που μπορεί να έχει κάνεις για το έργο του σπουδαίου δημιουργού, διότι τα 15 ποιήματα και παραμύθια, που περιέχονται σε αυτό, μεταφράζονται […]
Auxokromo
Ένας πληγωμένος ήρωας Φραντς Κάφκα 3 Ιουλίου 1883 – 3 Ιουνίου 1924 Ο Καρλ Ρόσμαν μισεί απέραντα τον Φραντς Κάφκα. Και ακόμη περισσότερο τον Μαξ Μπροντ που αψήφησε την διαθήκη του συγγραφέα και προχώρησε στην δημοσίευση αυτού του τόσο οδυνηρού υλικού. Διότι ο Καρλ, αυτός ο φέρελπις νέος, τυφλωμένος από τον έρωτα, θα σταλεί στην […]
Σίμος Ιωσηφίδης | Ο χρόνος είναι απόρριμμα
Η ζωή είναι δύο εκφράσεις, άπαντες είμαστε γνώστες: η μία, είναι το ‘χαίρω πολύ΄η δεύτερη, το ‘χάρηκα που σε γνώρισα’. Το χρονικό διάστημα μεταξύ της πρώτης και της δεύτερης κυμαίνεται, αλλά συνήθως είναι μικρό. Εξαιρούνται άτομα που ποτέ δεν έκανες χρήση των ανωτέρω. Ακουσίως, ωστόσο, στο ως άνω διάστημα, είμαστε και σωτήρες. Γι’ αυτό ζούμε […]
Απόστολος Θηβαίος | Πνιγμένη Μπιάνκα
εργάκι με θέμα του κάποιο δράμα επαρχιακό από όσα αφηγούνται τα κραυγαλέα πρωτοσέλιδα των καθημερινών φυλλάδων [Σαλόνι παλιού επιβατηγού πλοίου, από εκείνα που παίρνουν το δρόμο για τα νησιά και όλο ταξιδεύουν σαν τις αιωνιότητες. Σκηνικό δεκαετίας του ‘ 80 με ξεφτισμένες ταπετσαρίες και ιστορίες από παλιές γοργόνες. Είμαι βέβαιος πως καταλάβατε για τι πράγμα […]
Πάνος Παπαμιχάλης | Η μύηση
Η τέχνη τους έπνεε τα λοίσθια. Ποιος μπορούσε να ξέρει το γιατί… Τόσων εκατοντάδων γενεών κριτική συσσώρευση και σύνθεση γνώσης από πεδία τόσο διαφορετικά όσο η χειρουργική και η ορυκτολογία, η μαιευτική, η νοσηλευτική, η κοπτοραπτική και η τέχνη του καμουφλάζ θα περνούσε στην αχρηστία και, μοιραία, στη λήθη. Να ‘ναι άραγε το τέλος η […]
Νίκος Ι. Τζώρτζης | Δύο ποιήματα
I Αυτοχρηματοδοτούμενε Ποιητή, στον κυκαιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις; II ΣΤΙΧΟΠΛΟΚΟΣ Ποντοπόρος (δια βίου) στο ατελές και ναυαγός (σπανίως) στο τετελειωμένο.