Παλεύω με την ατραπό του χάους,
άγνωστα μέρη περιορίζουν την όραση.
Οι ελευθερίες περιπλανιούνται
μέσα στις κενές ψυχές.
Σε σχοινί τεντωμένο οι ανάσες μας
χάσκουν πεινασμένες για ζωή.
Σ ‘ένα κορμί χωρίς ψεγάδια
συσσωρεύτηκαν τα απολιθωμένα θέλω.
Διστάζω ν ‘αγγίξω
τα αναστημένα μέλη σου.
Η αναγγελία ενός πάθους ακυβέρνητου
πυρακτώνει την αυγή.
Λίγα απομεινάρια επιβίωσης
στέκουν πεταμένα
στα μονοπάτια της ύπαρξής μας.
Τα ερεθίσματα εξελίχθηκαν σε σκηνές πάθους,
κατευθύνουν τα σώματα
προς την τελειότητα ενός ονείρου,
μια επιβράβευση ξεχωριστή
για τους ευαίσθητους θνητούς.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τέσσερις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.