Χρυσό στεφάνι σου ‘ταξαν
Το βρήκες ματωμένο
Κι’εχεις στα μάτια σου σταυρό
Με φυλαχτά ντυμένο
Αφίλητα τα χείλη σου
Άσπρα μαντήλια στέλνουν
Μά’ναι η καρδιά σου μάρμαρο
Και πίσω σου τα φέρνουν
Εγώ δεν ζω στα μάρμαρα
Μέσα απ’το χώμα βγαίνω
Και μες στο αλμυρό νερό
Φόρεμα άσπρο σέρνω
Εγώ δεν έχω για καρδιά
Λουλούδια την κρατούνε
Και’χουν κλωνάρια κόκκινα
Που με το δάκρυ ανθούνε
Όσες φορές σταυρωνομαι
Τόσες φορές βαπτίζω
Του κρίνου το παράπονο
Με αίμα το ποτίζω
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.