Μαρία Βίτσα Σουλιώτη | Ακρούλα παραδείσου

© Israëlis Bidermanas

Φρενήρης Αύγουστος
Ψυχές αλαφιασμένες
Στα φλογισμένα μάτια
δεν είδαμε τον όλεθρο;
Τ´ αλύχτισμα του δάσους
δεν τα’ ακούσαμε;
Ασήμαντοι περαστικοί
στα μονοπάτια του
την πίκρα περπατήσαμε
Μάθαμε στη χαρά να κελαηδά
τη λύπη αποκοιμίσαμε
να αντέχει τους χειμώνες
Εκποιητές των δώρων του
μια νύχτα ξάγρυπνη
τ’ απαρνηθήκαμε
«Εγκαταλείψτε όσα ζήσατε»
Μετέωρη προστακτική
κι εμείς το φόβο δεν παλέψαμε
Αφήσαμε μισή ζωή και συνεχίσαμε
Στα πεφταστέρια του Περσέα οι ευχές
κι ένας καψαλισμένος Αίολος
κρυφά μας συμπονάει
Οι οιμωγές των δέντρων
στοιχειώνουν τις σιωπές μας
Κάθε καμένο φύλλο τους
ανάσα παιδική που την προδώσαμε
Έρχονται ώρες διψασμένες
μέρες άχρωμες
Χέρια σφιχτά
ανάσα βαθιά…
Μέσα απ’ τις στάχτες
ξυπνούν τα’ αγριολούλουδα
Κάτω απ’ την τέφρα
οι ρίζες ανασαίνουν
Χέρια σφιχτά
ανάσα βαθιά…
Μια ακρούλα παραδείσου να κρατήσουμε


Η Μαρία Βίτσα Σουλιώτη σπούδασε κλασική φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του ΕΚΠΑ . Έχει ολοκληρώσει τη θεματική ενότητα ποιητικού και πεζού λόγου στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα δημιουργικής γραφής του ΕΑΠ , έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ποίησης σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής και επιμορφώσεις στην ειδική αγωγή , στη διδασκαλία της ελληνικής  γλώσσας ως δεύτερης/ξένης , στη σχολική ψυχολογία του πανεπιστημίου Αιγαίου και μουσειακές αφηγήσεις του μουσείου ιστορίας Αθηνών. Ποιήματα και πεζογραφήματά της έχουν δημοσιευτεί σε λογοτεχνικούς ιστότοπους , περιοδικά και έντυπες συλλογικές εκδόσεις . Επίσης έργα της έχουν διακριθεί σε πανελλήνιους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς .