Γιώργος Παλαβράκης | Τρία ποιήματα

© Sabine Weiss

Γραμματική

Είναι κάποιοι που επιμένουν
κι αποζητούν ακόμα το εμείς.
Ωστόσο, εγώ, εσύ κι αυτός
μονάδες απομείναμε

περιμένοντας κάποιον φιλόλογο
να δώσει αξία στη γραμματική·
μπας και ξαναβρούμε τον ολότελα
χαμένο πληθυντικό αριθμό.

 


Λέξη

Πιο δυνατό φάρμακο και δηλητήριο συνάμα από τη λέξη
μπορείς τάχα να μου βρεις στων μάγων τις αρχαίες συνταγές;
Δεν ζητώ νιότη, σφρίγος, ομορφιά και δεν θα τα στερήσω
απ’ των ανθρώπων τα όνειρα να παύσουνε τον χρόνο.
Κανένα συνώνυμο μήπως ξέρεις για τη λέξη
ή στέκει μοναδική μες στους αιώνες, άφθαρτη
να μας ξεπερνά, ενώ επιδιώκουμε την υποδούλωσή της
για να στολίσουμε χωρίς νόημα ένα ακόμη γραπτό;

 


Γνώση

Καμιά φορά σωπαίνω μπρος στη λαϊκή σοφία,
που δίχως αυτή στο νου μου να ‘χω συνεχώς,
θα ‘χα ξεστρατίσει γρήγορα κι ανώδυνα
πειθόμενος για την αξία που ‘χουν τα διπλώματα,
τώρα πια που τόσο εύκολα τα αποκτάς
αγοράζοντας πολύ φθηνά τη γνώση.


Ο Γιώργος Παλαβράκης γεννήθηκε στα Τρίκαλα (Θεσσαλίας) το 1992. Σπούδασε Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Παράλληλα με τα φιλολογικά έχει εργαστεί αρκετά χρόνια ως μουσικός. Κείμενά του έχουν δημοσιευτεί σε ιστοσελίδες και διαδικτυακά περιοδικά.