Εύφλεκτα Υλικά: L’amour n’est valable que dans une période pré-révolutionnaire. Δεν θα μπορούσε να ειπωθεί καλύτερα, και ειπώθηκε το σωτήριον έτος 1952. Κάνουμε ρεπεράζ στις δεκαετίες. Είμαστε, άλλωστε, απ᾽ των ενύπνιων πλασμένοι την ύλη. Ονειρευόμαστε το Ταίρι μας στους Λειμώνες τ᾽ Ουρανού τη μια και στης πόλης τις αλέες την άλλη. Το ότι μπορούμε να ερωτευόμαστε είναι το θησαυροφυλάκιό μας, είναι το σεντούκι με τα τιμαλφή μας, είναι το δικό μας Rosebud. Είμαστε ακόμη στην προϊστορία του Υψηλού, του sublime, κι όμως διαθέτουμε γερό συκώτι, γερό στομάχι, γερό ξεροκέφαλο. Κάνουμε προπόνηση για να γίνουμε τα Παιδιά της Γαλαρίας, Les Enfants du Paradis. Εκπονούμε διαβόητες διδακτορικές διατριβές για το πώς γινόμαστε Λασεναίρ όταν συναντάμε την Γκαράνς μας. Μιλάμε πάντα με κώδικες που επινοούμε όταν, σαν θαυματοποιοί, μετατρέπουμε σε ερωτική πανδαισία τον ζόφο, κάνουμε παιγνιότοπο το σύμπαν, σχεδιάζουμε από τα ερείπια ένα ιλιγγιώδες λούνα-παρκ.
Εύφλεκτα Υλικά: ο καθείς και το φυλαχτό του. Ο παιδαριογέρων Γαβριάς, ο αμετανόητος αγυιόπαις, για φυλαχτό έχει το Υψηλό, το Sublime. Για τούτο και δεν τον σκιάζουν του έρωτος οι χειροπέδες. Για τούτο επιμένει να κάνει τη ζωή του φιλμ του Jonas Mekas. Για τούτο διατείνεται ότι το ομορφότερο άσμα είναι αυτό που λέει, ῾῾Τὰ παιδιὰ δὲν ἔχουν μνήμη, τοὺς προγόνους τοὺς πουλοῦν / κι ὅ,τι ἁρπάξουν δὲν θὰ μείνει / γιατὶ εὐθὺς μελαγχολοῦν᾽᾽ (έτσι σε πολυτονικό αυτό). Για τούτο και καμώνεται ενίοτε ότι είναι ο προδότης του γραπτού λόγου. Για τούτο και δεν αντέχει να περάσουν δύο εικοσιτετράωρα χωρίς ν᾽ αποτίσει έναν γενναίο φόρο τιμής στον Serge Gainsbourg. Για τούτο και διαβάζει περιπαθώς για δεύτερη φορά το Infinite Jest και γράφει/συνθέτει την έγγραφη όπερα Infinite Janet. Για τούτο και λέει ανέκδοτα σε μιαν ομήγυρη που, μες στον κλοιό και το (ψυχικό) κρύο αυτών των ημερών, είναι υπερολύτιμη κι ας εμποδίζονται οι αγέρωχες συνάξεις της.
Εύφλεκτα υλικά: τα τρία τέταρτα της νύχτας. Κάπως έτσι τιτλοφορούσε μια ταινία του ο Σκολιμόφσκι. Τα οποία τρία τέταρτα της νύχτας τα περνάμε τώρα, συνήθως πιωμένοι, σκαλίζοντας τις βιβλιοθήκες, ενθυμούμενοι βιβλία που, ούτως ή άλλως, μένουν αλησμόνητα, κοσμώντας τα ράφια με φυλαχτά, με γούρια που θα μας επιτρέψουν αργότερα να κάνουμε γιούργια στην αληθινή ζωή, να αναστατώσουμε την πραγματική πραγματικότητα, να σεργιανίσουμε στα σοκάκια και στις στοές που αγαπήσαμε, να ξαναπιούμε ιρλανδέζικα στο Irish Bar στη rue de la Bucherie, να γράψουμε φρενιασμένα ποιήματα στο Beat Hotel, στο 9 της rue Gît-le-Cœur, όπου έζησαν & δημιούργησαν ο William Burroughs και ο Gregory Corso και ο Brion Gysin — μάλιστα ο Ginsberg είχε κοσμήσει τον ελεεινό τοίχο της κάμαράς του με μια φωτογραφία του Rimbaud.
Εύφλεκτα υλικά: το έργο που μου δώρισε ο φίλος Τάσος Παυλόπουλος & το Sublime, το μπουκαλι της Moët & ο φελλός του εκείνη την Πρωτοχρονιά του έρωτος και της αναρχίας, το υπερμυθιστόρημα Ducks, Newburyport της Lucy Ellmann που προλογίζει τη λογοτεχνία του 21ου αιώνα & η ταινία In Girum Imus Nocte Et Consumimur Igni που αποτελεί απόγειο της διαλεκτικής αβανγκάρντ, o Fank Zappa & ο Captain Beefheart, οι Μπόννυ & Κλάϊντ, η φράση ῾῾Επιστρέφω Αμέσως᾽᾽ και η φράση ῾῾Φεξε μου και Γλίστρησα᾽᾽, το ποίημα του Guillaume Apollinaire “La Jolie Rousse” και το ποίημα του Νίκου Καρούζου ῾῾Γυναίκα, πείσμα της Ασίας᾽᾽, το καρδοχτύπι μου όταν της γράφω & το καρδιοχτύπι της όταν μου γράφει, η Ακαδημία Αντρέας Μαντάς & το Ινστιτούτο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, το ουίσκι Caol Ila & το ηδύποτον Φρούμελ, το κοκτέιλ Μάλεβιτς #1 (δύο μεζούρες βόκτα / μία μεζούρα τζιν) & το κοκτέιλ Μάλεβιτς #2 (δύο μεζούρες μαύρο ρούμι / μία μεζούρα μαύρο κρασί), εμπνευσμένα από το Λευκό και το Μαύρο Τετράγωνο, η φιλία των Μαρξ/Ένγκελς & η φιλία των Debord/Jorn.
Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Κυψέλη, 08.04.2020
Tips:
- Guy Debord / In girum: https://www.youtube.com/watch?v=BydKlNtWtj8
- Serge Gainsbourg / Bonny & Clyde: https://www.youtube.com/watch?v=kmOMJHAlvL0
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.
