Τα λιοντάρια αγέραστα τον περίμεναν στην πύλη του παλατιού. O ελαιώνας που διέταξε να φυτέψουν πριν φύγει για την Τροία, είχε θεριέψει. Απ’ άκρη σ’ άκρη ο κάμπος έλαμπε μ’ ένα ασημένιο φως κάθε φορά που ο αέρας κλυδώνιζε τα λιόδεντρα.
Πήρε τον ανήφορο για το παλάτι. Όλη η πόλη τον επευφημούσε για τη μεγάλη νίκη. Το μονοπάτι, που κάποτε δρασκελούσε έμοιαζε πια ατελείωτο. Ο δεκαετής πόλεμος και το ταξίδι της επιστροφής είχαν εξαντλήσει το νεανικό του σφρίγος.
Φτάνοντας στο δωμάτιό του, βρήκε το κρεβάτι ξέστρωτο και ένα ιδιόχειρο σημείωμα.
“Σαν λείπεις χρόνους μακριά, πολλά έχεις αφήσει.
Κανείς δεν είναι σίγουρος, το τι θα συναντήσει.
Κι αν λογαριάζεις δυστυχώς, πως όλα ίδια μένουν.
Της λησμονιάς τα βάσανα, στην πόρτα σε προσμένουν”.
Ο Φοίβος Σταμπολιάδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Καποδιστρικό Πανεπιστήμιο και Μέσα Επικοινωνίας στο Πάντειο. Έλαβε μεταπτυχιακό τίτλο στο Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Lancaster. Ασχολείται τα τελευταία 20 χρόνια με την φωτογραφία. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και την Κύπρο. Έργα του έχουν δημοσιευτεί στο περιοδικό Φωτογράφος και στον ιστότοπο ifocus.gr. Διηγήματα του έχουν δημοσιευτεί στα ηλεκτρονικά περιοδικά λογοτεχνίας monocleread.gr, tovivlio.net, fractalart.gr, 121words.com και hartismag.gr. Αγάπα τα μακρινά ταξίδια με την μοτοσυκλέτα, μελετά λογοτεχνία, ψυχολογία και βυζαντινή αρχαιολογία. Ασχολείται με το σχέδιο και την χαρακτική.
