Προσέχουμε της θάλασσας το αντιφέγγισμα
καθώς το φεγγάρι χαμηλώνει.
Στιγμές ελευθερίας,
μπροστά τους να χάνονται
όλα τα πλούτη
του εφήμερου κόσμου μας.
Νιώθω το αεράκι της ζωής
να μας διαπερνά,
πνοές που αγκιστρώθηκαν
στα μέρη της καρδιάς.
Χέρια που μοίρασαν ψωμί
στους πεινασμένους,
χέρια χαραγμένα
με πόνους και ελπίδες
χούφτες γεμάτες με ζωή
για της καρδιάς τις γύρες.
Στης θάλασσας το αντιφέγγισμα
εκεί που πέφτουν τα φεγγάρια,
σηκώνουμε τα χέρια μας,
αγγίζουμε της άνοιξης
τα ξέπλεκα λυτά μαλλιά.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλούς λογοτεχνικούς ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.
