Marcel Schwob | Μίμοι

ΜΙΜΟΣ ΤΡΙΤΟΣ (Σελίδες:23,24)


Ἄνοιξέ μας! Παιδί, παιδί, ἄνοιξέ μας! Εἴμαστε τά μικρά τῆς ξύλινης χελιδόνας. Εἶναι μπογιατισμένη, τό κεφάλι κόκκινο καί οἱ φτεροῦγες γαλάζιες. Ξέρουμε πώς τά πραγματικά χελιδόνια δέν εἶναι ἔτσι ͘καί, μά τή Φιλομήλα, νά ἕνα πού χαράζει μιά γραμμή στόν οὐρανό ͘ μά ἡ δική μας χελιδόνα εἶναι ξύλινη. Παιδί!  Ἄνοιξέ μας, ἄνοιξέ μας! παιδί!
Νά ‘μαστε δέκα, εἴκοσι καί τριάντα ἐμεῖς πού κουβαλᾶμε τήν μπογιατισμένη χελιδόνα γιά νά σᾶς ἀναγγείλουμε τήν ἐπιστροφή τῆς ἄνοιξης. Τά λουλούδια δέν βγήκανε ἀκόμη, δεχτεῖτε ὅμως αὐτά τά λευκά καί ρόδινα κλαδιά. Ξέρουμε πώς ψήνετε ἕνα στομάχι παραγεμιστό, σέσκουλα μέ μέλι ͘ κι ὁ σκλάβος σας ἀγόρασε χτές ἀσβούς γιά νά τούς ζαχαρώσει. Χάρισμά σας τό φαγοπότι ͘ ζητᾶμε πολύ λίγα. Καβουρδιστά καρύδια! Καβουρδιστά καρύδια! Παιδί, δῶσε μας καρύδια! Δῶσε μας καρύδια, παιδί!
Ἡ χελιδόνα ἔχει κόκκινο κεφάλι σάν τήν καινούργια αὐγή καί γαλάζια φτερά σάν τόν οὐρανό τοῦ καινούργιου μήνα. Χαρεῖτε, χαρεῖτε! Θα δροσίσει στίς στοές καί τά δέντρα θά ζωγραφίσουν τή σκιά τους στά λιβάδια. Ἡ χελιδόνα μας σᾶς ὑπόσχεται μπόλικο κρασί καί λάδι. Χύστε τό περσινό λάδι μέσα στά σταμνιά μας καί τό κρασί μέσα στούς ἀμφορεῖς μας ͘ γιατί -ἄκου, παιδί- ἡ χελιδόνα λέει πώς θέλει νά τά δοκιμάσει. Χύσε κρασί καί λάδι γιά τήν ξύλινη χελιδόνα μας!
Ἴσως παλιά, ὅταν ἤσασταν παιδιά, φέρατε γύρο τή χελιδόνα σάν κι ἐμᾶς. Μᾶς κάνει νόημα πώς τό θυμᾶται. Μή μᾶς ἀφήνετε νά περιμένουμε στήν πόρτα σας ὥσπου ν’ἀνάψουν οἱ πυρσοί ἀπόψε. Δῶστε μας φροῦτα καί τυριά. Ἄν φανεῖτε ἀνοιχτοχέρηδες, θἀ πᾶμε στό παρακάτω σπίτι, ἐκεῖ πού μένει ὁ σπαγγοραμμένος μέ τά κόκκινα φρύδια. Ἡ χελιδόνα θά τοῦ ζητήσει τόν λαγό του, τήν χρυσοψημένη τάρτα του, τίς ψητές του τσίχλες, καί θά τόν παρακαλέσουμε νά μᾶς πετάξει ἀσημένια νομίσματα. Θ’ἀνασηκώσει τά φρύδια καί θά κουνήσει τό κεφάλι. Θά μάθουμε στή χελιδόνα μας ἕνα τραγούδι πού θά σᾶς κάνει νά γελάσετε. Γιατί σ’ὁλόκληρη τήν πόλη θά σιγοσφυρίξει τήν ἱστορία τῆς γυναίκας ἑνός σπαγγοραμμένου μἐ κόκκινα φρύδια.

Μετάφραση: Λίλιαν Stead - Δασκαλοπούλου
 Marcel Schwob - Μίμοι -Εκδόσεις  Άγρα, 1992

Αφήστε μια απάντηση