Ποίηση

[Πτήση Air France 447] Κάφτρα τσιγάρου που εκτελεί βολή με μέγιστο βεληνεκές η πτήση Air France 447 απογειώθηκε στις 22:03 UTC από το Ρίο ντε Τζανέιρο προς Παρίσι και πνίγηκε στις 02:14 UTC ακριβώς 300 χιλιόμετρα ανατολικά των νήσων Φερνάντο ντε Νορόνια προς την κατεύθυνση Ντακάρ, στη Σενεγάλη σε αχαρτογράφητα νερά του Ατλαντικού Τα τελευταία […]

Στο πανδοχείο «Μετροπόλ» σε καλωσορίζει ο Χρόνος πίσω απ’ τον χώρο υποδοχής. Εδώ πληρώνεις με αίμα συναισθήματα για να εξαργυρώσεις αναμνήσεις. Οι εφιάλτες στο πανδοχείο «Μετροπόλ» τρέφονται από σπασμένους καθρέφτες και χορταίνουν από αυτάρεσκα είδωλα. Περπατούν στις μύτες των ποδιών για να καλωσορίσουν τον επισκέπτη στο εκκρεμές της αμφιβολίας. Ρουφούν κάθε κομμάτι της εμφάνισής του […]

Ήταν καλό παιδί Τον αγαπούσαν κι ας τον πείραζαν, μια και φοβότανε την ίδια τη σκιά του. Όχι πως ήτανε δειλός. Μα πάλι κάπου τον τρόμαζε να βλέπει εκείνη τη σκιά να σέρνεται ύπουλα πίσω του, πατώντας στα δικά του αχνάρια. Πως ήτανε δική του τι μ’ αυτό; Ο κίνδυνος δεν είναι πάντα οι άλλοι. […]

Καλύτερα να μην ερωτευτείς τούτη την άνοιξη. Κρύψε το στόμα σου, κράτα τα χείλη σφαλιστά, κανέναν μη φιλήσεις. Και της ανθοφορίας τις οσμές καλύτερα να αποφύγεις, μην μπουν εντός σου της άνοιξης τα αρώματα και θυμηθείς. Και τα ακροδάχτυλά σου κράτα κλειστά, μήτε ν’ αγγίζεις μήτε ν’ αγγίζεσαι. Εαρινή αγρανάπαυση.   Η Αλεξία Καλογεροπούλου έχει […]

Κυκλοφόρησε το νέο e-book του Ντέμη Κωνσταντινίδη, «Οι ψυχές αυτές μένουν απούλητες». Μπορεί κανείς να το κατεβάσει ελεύθερα από την Ανοικτή Βιβλιοθήκη (openbook.gr), όπου διατίθενται δωρεάν και οι υπόλοιπες ψηφιακές του συλλογές. https://www.openbook.gr/oi-psyches-aytes-menoyn-apoylites/ [Φάσμα] Εκείνο το μικρό βιβλιαράκι του Καρυωτάκη φυλλομετρούσες το σύθαμπο. Πάνω στον τοίχο σου άλλαζαν τα χρώματα απ’ το θερμό ως το […]

[Αύγουστος] Στο ερημωμένο κοιμητήρι τα τζιτζίκια παρηγορούν τα κυπαρίσσια κι οι νεκροί στήνουν αυτί, κάτω απ’ τις ρίζες. Στον ορίζοντα μαύρα πανιά, αδειανό τ’ ακρωτήρι. Απέραντο πέπλο απλωμένο ο ήλιος – δέρμα της θάλασσας· το φιλούν τ’ αρμυρίκια, το μορφώνει το κύμα, το τυλίγει η νυχτιά μες στου κόσμου τ’ αμπάρι, κι από κει αναβαίνει […]

Κανένα πέρασμα λοιπόν επέκεινα του ελαχίστου Έκτωρ Κακναβάτος   Προσπάθησα να τραγουδήσω μονάχα εκείνο το παράθυρο που ξέβαφε ολοένα εμπρός στο πέλαγο· τη σκόνη έτσι χορευτική σε φως βαθύ απογεύματος                         παιδικού Προσπάθησα το πέταγμα                        το ελάχιστο· τσακίστηκα και όλος πια ο ουρανός είναι δικός μου   Ο Βασίλης Πανδής γεννήθηκε στην Κέρκυρα, όπου […]

Τούτες τις ώρες του εγκλεισμού που ο ορίζοντας στενεύει σκέφτομαι πάνω στο ιδιωτικό και το δημόσιο τώρα που το ιδιωτικό έγινε δημόσιο και το αντίστροφο η κόλαση δεν είναι πια οι άλλοι αλλά ο εαυτός μας αν δεν δείξουμε μια βασική υπευθυνότητα το κακό θα πολλαπλασιαστεί και θα ζήσουμε την Αποκάλυψη με εκατομμύρια κολασμένους τώρα […]

Πράγματι το πένθος αν τραβήξει ως το τέλος υπάρχει ελπίδα να μας εξαγνίσει. Για να φανεί στο βάθος η πολιορκία. Του παράφορου κύματος η σπρωξιά που τσάκισε ανέμελους γλάρους και βεβαιότητες. Η θερμοκρασία των πολλών παραμένει σταθερή. Η ανταλλαγή σιωπής το νέο νόμισμα. Η βασιλεία του Ιδιωτικού το πολίτευμά μας. Το Τέρας της Αδηφαγίας λένε […]