Καθώς αναδύομαι απ’ τα σωθικά σου
στάζεις μέλι.
Δέχθηκα με προθυμία
τον ήχο του κορμιού σου
τον αγκάλιασα.
Η απαρχή μιας έλξης
πλανιέται τη νύχτα.
Βουτώ ξανά μέσα σου
η διψασμένη γη άνθισε.
Ξάγρυπνος καταπιάνομαι με την καρδιά μου,
αποτινάσσω τα κοινότυπα.
Την ώρα του πάθους
οι θλιβερές εκφράσεις
πέφτουν σε δυσμένεια.
Κρατώ την ανάσα μου
μέχρι το χάραμα,
περιεργάζομαι τη γυναικεία φύση
καπνίζοντας σιωπηλός ένα τσιγάρο.
Ο έρωτας αντικαθίσταται τα πρωινά,
αρχίζει και πάλι η συνδιαλλαγή
με την σκληροτράχηλη πραγματικότητα.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. .Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική .Έχει συμμετάσχει σε τρεις ποιητικες Ανθολογίες, ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους ,επίσης ποιήματά του έχουν διαβαστεί σε ραδιοφωνικές εκπομπές και σε εικαστικά projects έχει συμμετάσχει σε τρεις ανθολογίες ποιημάτων με ποιήματά του ,πάντα θα αγωνίζεται για μια κοινωνία που θα έχει για κέντρο της πραγματικά τον άνθρωπο.
