Πώς κάνεις τόπο του ουρανού
σύρματα ματωμένα
κόρες που σε γεννήσανε
με χέρια απλωμένα
Βάλε αγγέλους στις καρδιές
φτερά που δεν πατάνε
μάτια που δεν δακρύζουνε
ψυχές που καρτεράνε
Δώσε στο χέρι του χρυσού
σίδερο να κρατήσει
μαύρα μαντήλια που κεντά
στο χώμα να τ’αφήσει
Κερί ‘σαι και μην το ξεχνάς
μια προσευχή που ανάβει
στου μελισσιού το γυρισμό
σε λουλουδιού αγκάλη
Ο Νίκος Κουβίδης ζει και εργάζεται στο ηράκλειο Κρήτης. Έχει σπουδάσει λογιστικά, έχει ασχοληθεί με τη μουσική σαν πωλητής σε καταστήματα δίσκων . Μέσα από τη μουσική αγάπησε την ποίηση.
