Υπάρχει στην ουρά
του Δεκέμβρη μια εικόνα
όταν υψώνουν τα σύννεφα κεφάλι
κι η εποχή γέρνει στον ώμο σου.
Σε μια πόλη άλλη θα έφταιγε η αγρύπνια.
Προσγειώσου τώρα εκεί μέχρι
να σημάνουν οι καμπάνες’
οι εντυπώσεις να γίνουν λευκά πανιά
σταυροί στο χώμα
έλκηθρα στο χιόνι
Γενάρηδες μετά, πιο παγωμένοι
προτού αλλάξουν ρούχα οι συνήθειες,
έτη πολλά οι αναμονές
που σου ζητούν ξανά και ξανά
να επιστρέψεις
– ποιος ξέρει πόσες ακόμα-
χρεωστουμένες μέρες
Η Λίνα Φυτιλή γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Πατρών. Ζει στον Βόλο κι εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Βιβλία της: Οι νύχτες της άχρωμης κιμωλίας, νουβέλα, Καστανιώτης, 1997. Τώρα είναι αργά, μυθιστόρημα, Απόπειρα, 2011. Μυθική μέρα, ποιήματα, Ενδυμίων, 2014 (υποψήφιο για το βραβείο ποίησης πρωτοεμφανιζόμενου ποιητή Γιάννη Βαρβέρη), Παράξενο Καλοκαίρι, διηγήματα, βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2016. Το 2018 κυκλοφόρησε η ποιητική συλλογή της, Ισόβιο Πρόσωπο, εκδόσεις Μελάνι.
