Όλη τη μέρα φεύγεις περιμένοντας το σούρουπο
να δεις τον εαυτό σου να πέφτει από το μπαλκόνι,
βουλιάζοντας μαλακά στο σκοτάδι του δρόμου.
Εσύ που γύρεψες να βγεις από ρούχα που σε γδύνουν,
που πέταξες μακριά φαγητά που σε τρώνε,
ανοίγοντας στους τοίχους φωτεινά χαμόγελα,
ακούς και πάλι χωρίς ανατριχίλα,
με θλίψη όμως βουβή και στεναγμό,
μια σειρήνα να ουρλιάζει πλησιάζοντας
κάθε στιγμή που δοκιμάζεις τα φτερά σου.
Ο Αντώνης Θ. Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Νίκαια του Πειραιά το 1945, Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία από το 1971. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα 13 βιβλία με ποίηση και δοκίμια. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα ισπανικά και στα αλβανικά.
