Χριστόφορος Κυριακίδης | Δύο ποιήματα

© Josef Sudek

Θεοκτονία

( Ήταν εκεί η απαρχή του μέγα πόνου.)

Οργιαστική πυρά
σαν απ’ την κόλαση βγαλμένη
και γύρω πλήθος
άτοπο
εκστατικά τυφλό
την κτηνωδία
με ιερή ευλάβεια
περιμένει.
 Έπειτα οι Θεοί κατά σειρά
σερνόμενοι στο έδαφος
με μίσος ρίχνονται
στη βέβηλη φωτιά
λυτρωτική θυσία στο βωμό
της γης και του ανθρώπου.

Κραυγές στο βάθος λιγοστές
πασχίζουν ν’ ακουστούν
ξεστομίζουν λέξεις
ξεχασμένες από καιρό
– ύβρις
νέμεσις
τίσις –

μα πνίγονται απ’ τους αλαλαγμούς
και τις φωνές του
αλαφιασμένου όχλου.
Αφού τελείωσε το φονικό
με ανακούφιση περισυλλέγουν οι θνητοί
την άτσαλη ύπαρξη τους
μωροί κι αναίσθητοι για το βαθύ μηδέν
που πια το βήμα τους βαστάζει.
Τ’ ονόμασαν Θεοκτονία ·
Αποδείχτηκε ανθρωποσφαγή.

 


Δίκη

Αδιάκοπα στο υπόβαθρο της άμετρης ζωής μας
Ηχούν της  Κασσάνδρας οι κραυγές
Μ’ ακόρεστη μανία το νου μας κυριεύει.
Στα πρόθυρα του ολέθρου
Γυρεύουμε των Θεών τη συνδρομή.
Μα η Δίκη υπεράνω όλων άρχει.
Κι η προφητεία
– αλίμονο –
Βγαίνει πάντοτε αληθινή.    


Ο Χριστόφορος Κυριακίδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1995. Σπούδασε Φιλοσοφία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στο Πανεπιστήμιο του Tübingen της Γερμανίας.  Ασχολείται με τη μουσική και την ποίηση και αγαπά τα βιβλία και τη φύση.