την προσωρινή συνήθεια του χρόνου
κολυμπώ γυμνός,
κατεβαίνω στο βυθό
απομεινάρια ονείρων αφημένα
στο τέλμα του πυθμένα ξεχασμένα.
Φυλλορροούν οι κανόνες της ζωής,
οι χρησμοί των παθών
καθόρισαν το σχήμα της πραγματικότητας.
Στην επιφάνεια του χρόνου
μια ησυχία απλώνεται,
καθώς αναδύομαι
το φως χάνεται στα βάθη .
Ανάσα ύστατη
πριν να χωθώ στη δίνη
των κυμάτων,
πριν να γευτώ
το στοιβαγμένο αλάτι της ζωής.
Δύω, μια αναταραχή στην καρδιά
σπάει τη συνοχή της νύχτας.
Ο Δημήτρης Καρπέτης γεννήθηκε στην Ορμύλια Χαλκιδικής το 1969. Έχει σπουδάσει στο Α.Τ.Ε.Ι. Θεσσαλονίκης Τμήμα Γεωπονίας. Επίσης έχει δίπλωμα Κ.Ε.Κ σε Θέματα Βιολογικής Γεωργίας καθώς και Επεξεργασίας Εικόνας και Photoshop. Από το 2000 δουλεύει σε Δημόσια Υπηρεσία. Έχει ταξιδέψει πολύ σε Ευρώπη και Αμερική. Γραπτά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά λογοτεχνικά περιοδικά και ιστότοπους. Πάντα θα προσπαθεί και θα αγωνίζεται για μια κοινωνία με κέντρο πραγματικά τον άνθρωπο.
