Όπου υπάρχει ο θάνατος,
υπάρχει και η ζωή,
ειτ’ είναι σκέψεις
των ανθρώπων
για το πεπερασμένο της ύπαρξης,
ειτ’ είναι τα λουλούδια
που πάνω από το μνήμα φυτρώνουν,
είτ’ είναι το σπέρμα,
που από φαλλούς
εκτελεσμένων βγαίνει
κι ας μην
κάποια μήτρα συναντήσει,
είτ’ είναι η αναστάσιμη μετάβαση
από τη θλίψη στην ευτυχία.
Μήπως
η ζωή χωρίς το θάνατο
ήταν ένα αιώνιο
μαρτύριο ανυπαρξίας;
Υ.Γ: Το φαινόμενο της εκσπερμάτωσης κατά την εκτέλεση ή τον απαγχονισμό διαφόρων ανθρώπων είναι ένα φαινόμενο που είχε ευρέως παρατηρηθεί σε περιόδους όπως αυτής της Κατοχής και αποτελεί μια ασυνείδητη ενστικτώδη αντίδραση του υπαρξιακού σοκ των μελλοθάνατων.
Ο Σταμάτης Ρώμας, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κερατέα από όπου αποφοίτησε. Είναι φοιτητής της σχολής Ηλεκτρολόγων Μηχανικών & Μηχανικών Υπολογιστών του ΕΜΠ.
