Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Δεύτερη Φάση / Work in Progress #36

We Few / We Happy Few / We Band of Brothers

Ο Ρόκος και τ᾽ Αδέλφια του

Ο Καρούζος μιλούσε για το υπόγειο υπερώο, ο Debord άνοιξε το μπαρ ῾῾Περί Μεθόδου᾽᾽ στην Οδό Καρτεσίου, ο Βακαλόπουλος έψαλλε την Κυψέλη, εμείς οχυρωνόμαστε στο Νέο Άλαμουτ. Οι αμυντικές γραμμές μας δεν έχουν να κάνουν μόνο με τον χώρο αλλά και με τον χρόνο. Μεταμφιέζουμε τις ημερομηνίες, κάνουμε σχέδια για το παρελθόν, έχουμε έτοιμη μια σχεδία για τον απόπλου στο μέλλον, ρίξαμε στον κάλαθο των αχρήστων την συγκατάβαση για ό,τι μας κούραζε. Το μπαλκόνι γίνεται οχυρό και κήπος.

Ο Ρόκος είναι εδώ. Ο Στέφανος. Διακονεί δυνατά τη διαλεκτική casual/sublime. Όπως άλλωστε όλοι οι happy few σ᾽ αυτό το entourage που γίνεται ολοένα και πιο εκλεκτικό, άρα ολοένα και πιο χαρμόσυνο. Ο Μαντάς είναι εδώ. Ο Αντρέας. Σχοινοβατεί σαν τον Φιλίπ Πετί ανάμεσα στον Πύργο Νηφάλιος Μέθη και στον Πύργο Πουτάνα Όλα with a twist και με knack. Η Φαίη είναι (νοερώς) εδώ με αναλύσεις & ιδέες για τον Νέο Ρομαντισμό και το Υψηλό, για events και τρόπους αλληλοπεριχώρησης ολοένα και πιο στραφταλιστών ιδεών. Η Τζανετουλάκου. Η Έρα είναι εδώ με ξέχειλη καλοσύνη, ταπεράκια με γεμιστά, και χαμόγελα που ανοίγουν τις Πύλες του Ουρανού. Η Μουλάκη. Όλα είναι Σάββατο κι απόβραδο, χωρίς ασετυλίνη, όχι στην Αριστοτέλους, αλλά στη Σύρου, και δίχως να γερνάς, απεναντίας, με το να ανακατεύεις την τράπουλα ετών και δεκαετιών ξανά, άδοντας “Time is on My Side’’.

Οι Premiata Forneria Marconi είναι εδώ, τους επιστρατεύσαμε από το (όχι και τόσο) μακρινό 1977, ανήκουν τώρα στην Στρατιά των Άδολων Αφοπλιστών, στην Ομάδα Κρούσης Λουλούδια για τον Άλγκερνον, στον Ουλαμό Όσκαρ Ουάιλντ, στη Συμμορία Σαίξπηρ. Ο Demetrio Stratos είναι εδώ και μας ταξιδεύει από το Άλλοτε στο Νυν και από το Ουράνιο στο Χθόνιο με την αδιανόητη φωνή του και το υπετροφικό ταλέντο του. Ο Novalis είναι εδώ, ένοικος στους Στοχασμούς του Διονυσίου Σολωμου και εμπνευστής των ρομαντικών διακηρύξεων του Μάη του ᾽68, και μας υπενθυμίζει: ῾῾Βρισκόμαστε σε αποστολή: είμαστε εντεταλμένοι για τη μορφοποίηση της Γης᾽᾽. Οι Blues Brothers είναι εδώ, στο Νέο Άλαμουτ, και τραντάζουν το Σύμπαν και την Κυψέλη, διατεινόμενοι: “We Are in a Mission from God’’!

Ο Καρούζος μιλούσε για τη ζωή που δεν έχει πώμα, ο Debord εκλάμβανε τον κόσμο ως παιγνιότοπο και την επανάσταση ως υποδιαστολή της ποίησης, ο Βακαλόπουλος αγάπησε την ονειρική υφή της πραγματικότητας, εμείς το γλεντάμε στο Νέο Άλαμουτ. Τα ξεφαντώματά μας δεν έχουν να κάνουν μόνο  με τον χώρο αλλά και με τον χρόνο. Ελισσόμαστε μες στις ημερομηνίες, ρίχνουμε άδεια στο παρελθόν για να πιάσουμε γεμάτα στο μέλλον, είμαστε ζογκλέρ στο τσίρκο που είναι το παρόν. Γελάμε, όπως ειπώθηκε, αλλά ποτέ την ίδια ώρα με τους άλλους. Για μας δεν υπάρχουν προβλήματα, υπάρχουν μόνο λύσεις. Το μπαλκόνι έχει γίνει φραουλοχώραφο και πεταλουδότοπος.

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης
Αδούλωτη Κυψέλη, 14.06.2020

Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.