Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης | Ημερολόγιο Εγκλεισμού #3

© Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Άλλαξε η ώρα, και σκέφτομαι ξανά και ξανά τον στίχο του Σαχτούρη, ῾῾Ανάποδα γυρίσαν τα ρολόγια᾽᾽. Προσπαθούμε, εδώ στην Κυψέλη, στο Κέντρο του Κόσμου, που έλεγε κι ο αείμνηστος φίλος Χρήστος Βακαλόπουλος, να βγάλουμε από τη μύγα του εγκλεισμού ξίγκι. Το μυαλό έχει γίνει μηχανισμός παραγωγής ιδεών, ταχείας αποδόσεως. Η καρδιά έχει γίνει ένα μέλαθρον αλληλεγγύης. Έρχεται ο Αντρέας Μαντάς και φέρνει τα Άπαντα των Greatful Dead. Έρχεται ο Βασίλης Κοσμόπουλος και φέρνει ροκφόρ, parmigiano reggiano, γραβιέρα Αργόλίδος με τρούφα, προσούτο, τσίρο καπνιστό, λακέρδα καπνιστή, σαλάμι, λουκούμια Μελίνα, δύο φιάλες λευκό κρασί Jean d’Aosque, τσιγάρα και νερό San Pellgrino. Φωτογραφίζει τη Λίκη. Βάζουμε ν᾽ ακούσουμε τη συναυλία του Zappa στη Βαρκελώνη. Ετοιμάζω σπέσιαλ ομελέτα, κι αρχίζει το πέρασμα στο Night-Club των Συνειρμών.

Τα καλούδια που έφερε ο Κοσμό μού θυμίζουν μιαν ιστορία που μου είχε αφηγηθεί ο μακαρίτης Βασίλης Ραφαηλίδης (κάναμε πολλή παρέα στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα, και του χρωστάω πολλά): Αρχές χούντας, έχει συλληφθεί, είναι μαζί με τον Κύρκο, κάποια μέρα έρχεται κι άλλος κρατούμενος, και σε λίγο καταφτάνουν σαμπάνιες, ουίσκι, φιλέτα, σαλάτες, και —παρακαλώ— φασιανός! Από κεκτημένη βλακεία, είχαν συλλάβει έναν πάπλουτο Έλληνα, που είχε επιχειρήσεις στη Νότιο Αφρική, ήταν δεξιός, αλλά είχε μεγάλη αδυναμία στη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη, τον οποίο έβγαζε βόλτες με τη λιμουζίνα του. Οι ασφαλίτες, που παρακολουθούσαν τον Μίκη, τσάκωσαν τον επιχειρηματία (ο οποίος, φυσικά, αφέθηκε ελεύθερος σε ελάχιστες μέρες). Ο επιχειρηματίας, ωραίος!, φρόντισε να φτάσει ένας πακτωλός από λιχουδιές και ποτά στο κρατητήριο. Το γλέντησαν εκεί για τα καλά! Ο Ραφαηλίδης μου είπε ότι έκτοτε δεν είχε την ευκαιρία να ξαναφάει φασιανό! ῾῾Ίκαρέ μου, μόνο στη φυλακή έφαγα τόσο καλά!᾽᾽ μου είπε κι άφησε ένα από κείνα τα αλησμόνητα ομηρικά γέλια του.

Το πρωί, στο μπαλκονάκι, συνέχισα τη μελέτη του DFW. Η γειτόνισσά μου, στη διπλανή πολυκατοικία, με καλημερίζει. Πιάνουμε την εναέρια κουβέντα, μπαλκόνι με μπαλκόνι. Συστηνόμαστε, για πρώτη φορά ύστερα από δεκαοχτώ μήνες γειτνιάσεως. Τη λένε Αργυρώ, διαβάζει πολύ, είναι έγκυος, σε τέσσερις μήνες γεννάει. Περνάει από κάτω με την Γκόλφω, την σκυλίτσα της, η άλλη Κυψελιώτισσα, η Στέλλα Χριστοδουλοπούλου. Είναι λες κι έχουμε στήσει ένα Δίκτυο Διηνεκούς Δοτικότητας εδώ στη γειτονιά. Ανταλλάσσουμε χαμόγελα, ιδέες, μνήμες, τραγούδια, ηχητικά μηνύματα, διά ζώσης και μέσα από το facebook — ο ζωγράφος Τάσος Παυλόπουλος, ο μπάρμαν Πάνος Πετρόπουλος, η εικαστικός Αθηνά Ιωάννου, ο ζωγράφος Κώστας Τσώλης, η ακτιβίστρια Βαρβάρα Παπαδοπούλου, η ζωγράφος Ευφροσύνη Μυτιληναίου, η συγγραφέας Λένα Διβάνη.   

Μόλις τελειώσει ο ζόφος, θα βρούμε έναν κιμπάρη μεγαλοπαραγωγό και θα κινηματογραφήσουμε όλη την filmography του James Orin Incandenza — δες Infinite Jest, σελίδες 985-993. Εβδομήντα δύο (72!) εξωφρενικές ταινίες. Η ασύλληπτη πυραυλοκίνητη φαντασία του DFW!  Ναι, να βρούμε χρόνο & χρήμα & να φιλμάρουμε τις ταινίες που καταγράφονται στο βιβλίο. Ναι, να στήσουμε Δίκτυα & Αρχεία της Ιστορίας των Έμμονων Εμμονών μας. Να ηχογραφήσουμε το Χρονικό του Φόβου μας και των τρόπων υπέρβασης του φόβου μας. Να εξηγήσουμε, στον εαυτό μας, και σε αυτούς που αισθανόμαστε δικούς μας, πώς συνέβη να έχουμε όλες αυτές τις strong opinions που μας διέπουν, πώς και καταγόμαστε από το Μακελειό της Τέχνης, από το Dada & τον Duchamp, από τον Debord & τους situationnistes, από τον Joseph Beuys & τον Mark Rothko, από τον Νίκο Καρούζο & τον Νίκο Γαβριήλ Πεντζίκη, από τον Αλέξη Ακριθάκη & τον Γιώργο Μακρή. Ονειρεύομαι τους φίλους μου, ονειρεύομαι όσους μας γαλούχησαν, ονειρεύομαι τον Νικόλα Τριανταφυλίδη. Πάω να κόψω τα νύχια μου και να ετοιμάσω ένα εωθινό Κοκτέιλ Μάλεβιτς (βόκτα με τζιν, εμπνευσμένο από το Άσπρο Τετράγωνο σε Άσπρο Φόντο). Τις Κυριακές τα κοκτέιλ είναι το άρωμα που απλώνουν στη ατμόσφαιρα δύο άγγελοι που κάνουν έρωτα. So yo man what’s your story?

Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης

Κυψέλη, 29.03.2020

Tips:

  1. Δέκα ώρες, σαράντα εννέα λεπτά, και τριάντα ένα δευτερόλεπτα Infinite Jest, από τον Shia LaBeouf!!!! Βουαλά: https://www.youtube.com/watch?v=Ee5QymXZcMA
  2. Η συγκλονιστική συναυλία του μέγιστου Frank Zappa στη Βαρκελώνη, το 1988: https://www.youtube.com/watch?v=UD5y5SbQaos
Ο Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης (Απρίλιος 1960) είναι συγγραφέας και σιτυασιονιστής.