Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος | Εγώ το χάος

[Υπόθεση αριθ. 187…]

V.

Όχι, όχι δε μας ενδιαφέρει η ομάδα αίματός σας
κύριέ μου
κρατήστε τα των υγρών σας για σας

Κρατήστε τις πληροφορίες περί των υγρών σας
για δική σας χρήση

εμάς δε μας ενδιαφέρουν τέτοια θέματα.

Εμείς απλά καταγράφουμε το ψηφιακό σας αποτύπωμα.
Εμείς απλά ζητάμε να καταγράψουμε την ύπαρξή σας,
τις συντεταγμένες σας,

το: πώς, πού, πότε, γιατί, με ποιον, από ποιόν,
μέχρι πότε,
γραμμικά ή όχι, με στάσεις ή μονοκοπανιά,
επικινδύνως ή ομαλά,

τέτοια… καταλαβαίνετε…

στο ελεύθερο, δημοκρατικό, καρτεσιανό μας σύστημα.

Τέτοια πράγματα
αγαπητέ μου κύριε 187…

[Σελ.15]

 


 

[Εγώ το χάος]

 

Εγώ το Χάος
ο ύστατος ιριδισμός σάρκας κι ονείρου
ο τεχνοκράτης ονειρώξεων επαναστάσεων
και φυγών
γλύπτης αναγεννησιακών ωσμώσεων
χαραγμένο σημάδι στα τεφτέρια των πέντε ανέμων

σπαθί του Τζέκινς Χαν

στην αναντίστοιχη μεταβλητή υποβάλω το φορτίο μου
και στην ιερουργό πεταλούδα τέμνω τα συντεταγμένα
σκέλη μου- ως δουλική υπόκλιση και παράδοσή μου∙

λαμβάνοντας υπόψιν μου τα του ονόματός μου
αναπόδραστα σημαινόμενα από Ορφέως έως Ζώπυρου
καταγεγραμμένα

αδιαμόρφωτος κι αρχέγονος
γνήσιο τέκνο του σκότους
έχοντας από καιρό χάσει τα κληρονομούμενά μου

και με την ταπείνωση του πλάνητα
να παραδέρνω για λίγη δόση ύπαρξης

μέσα από κατακρεουργημένα χέρια
και σώματα δέσμιων
σε κλουβιά των πολλαπλών αισθήσεων

μέσα από καταναγκασμούς και πλούσιες
του οπίου γεωμετρίες
λαβυρίνθους φράκταλς καταπιεσμένων ηδονών

την εκδίκησή μου -με περισσή φροντίδα- σχεδιάζω
και με την αιμάτινη λαχτάρα του νικητή
φορώ την ολόχρυση προσωπίδα της εξουσίας μου

Εγώ το Χάος
σ’ αυτή την απόλυτη τελετή
μέσα από τις στάχτες μου ξαναγεννιέμαι

με νέο σώμα αλαβάστρινο
και με την θεία λαμπρότητα της μεταμορφώσεώς μου

σε φλόγα μετατρέπω τ’ όνομά μου
όμοια ν’ ακούγεται του ορυμαγδού

Εγώ το Χάος
σε Τάξη ακούω τώρα.

[Σελ.22,23]


Κωνσταντίνος Καραγιαννόπουλος – Εγώ το χάος – Καμβάς, 2019